Ο Γκονζάλο Ιγκουαίν είναι σίγουρα ένας από τους πιο δεινούς και κορυφαίους παστελωτές της εποχής του, αλλά είναι λυπηρό ότι δεν θα μπει το όνομά του ποτέ με τους θρύλους του ποδοσφαίρου. Μάλιστα, ούτε σε ομαδικό επίπεδο. Ήταν καταραμένος, ενώ έκανε (σχεδόν) τα πάντα σωστά, ο κόσμος να τον θυμάται αρνητικά.
Ο θεός Απόλλωνας είχε ερωτευτεί την Κασσάνδρα. Εκείνη του ζήτησε να της μάθει το χάρισμα της μαντικής ώστε να είναι μαζί. Όταν της το έμαθε, η Κασσάνδρα αρνήθηκε να είναι μαζί του. Ο Απόλλωνας την έφτυσε, παίρνοντάς της την πειθώ: θα ήταν καταραμένη να μαντεύει σωστά, αλλά να μην την πιστεύει ποτέ κανείς. Όταν ο αδερφός της ο Πάρης, έφερε την Ωραία Ελένη στην Τροία, ικέτεψε να την γυρίσει πίσω γιατί θα ήταν η καταστροφή της πόλης. Όταν οι Έλληνες “δώρισαν” τον Δούρειο Ίππο, ικέτευε τους πάντες να μην δεχθούν το άλογο μέσα στα τείχη.
Πίσω στον Ιγκουαίν.
Έχουμε και λέμε: ο τύπος σύμφωνα με το Wikipedia έχει αναλογία γκολ / συμμετοχών πάνω από 52% κάτι που είναι αξιοθαύμαστο για το κορυφαίο επίπεδο.
Έχει 120 γκολ με την Ρεάλ Μαδρίτης όπου έπαιξε 7 σεζον γράφοντας 264 συμμετοχές, τις περισσότερες ερχόμενος από τον πάγκο έχοντας επιθετικούς μπροστά του σαν τον Νιστερλόι ( βλέπε ατάκα – συμβουλή κάτω που πήρε από αυτόν), τον Ραούλ, τον τότε ανερχόμενο Ρομπίνιο και αργότερα τον μόνιμο βασικό και θρύλο Μπενζεμά. Κορυφαία στατιστικά για έναν μη βασικό επιθετικό που ήταν μόνιμα αξιόπιστος στον πιο απαιτητικό σύλλογο του κόσμου.
“Την πρώτη χρονιά σκόραρα 26 γκολ και ο Κριστιάνο 27. Την επόμενη μεταγραφική περίοδο έφεραν τον Κακά και τον Μπενζεμά. Πόσο ακόμη έπρεπε να σκοράρω; Έκανα καλύτερο παίκτη τον Καρίμ και αυτός έκανε καλύτερο παίκτη εμένα. Είναι ένας φανταστικός επιθετικός”.
Στην Νάπολι, στην πόλη που λατρεύτηκε ο Θεός του ποδοσφαίρου και συμπατριώτης του, γίνονταν αυτό κάθε φορά που σκόραρε. Ανατριχίλα. Υπάρχει ομορφότερο πράγμα από μια πόλη να σε λατρεύει και να φωνάζει το όνομά σου;
Έχει ισοφαρίσει το ρεκόρ με τα περισσότερα γκολ σε μια μυθική σεζόν στο Καμπιονάτο (36, 2014) που οδήγησε σε μια επεισοδιακή μεταγραφή στην μισητή Γιουβέντους από την Νάπολι.
Και εκεί σκόραρε συχνά. Τίτλους πήρε αλλά δεν ήταν το ίδιο με την Νάπολι. Στα πιο ώριμα χρόνια της καριέρας του βάρυνε, δεν πρόσεξε τα κιλά του και δεν έγινε ποτέ αισθητά καλύτερος σε έναν σύλλογο που κάνει μόνιμα πρωταθλητισμό και έχει στόχο την κορυφή της Ευρώπης και μόνο.
Παρά τα κιλά του, έβαζε εκπληκτικά γκολ ακόμη και σε πολύ πιο γρήγορους αμυντικούς, σαν τον Μανωλά, μπροστά του.
Σταδιακά τα γκολ μειώνονταν και τα κιλά αυξάνονταν δίνοντάς του έναν όλο και πιο ολοκληρωμένο καλτ χαρακτήρα. Η δε εμφάνισή του θύμιζε μετά από λίγο καιρό 40αρη υπάλληλο τράπεζας ενώ δεν ήταν ούτε 33.
Σκόραρε κάποια γκολ και στη Μίλαν και στην Τσέλσι, αλλά μόνο οπαδοί θα θυμούνται το πέρασμά του και αν…
Στην Ίντερ Μαϊάμι έβαλε σχεδόν 30 γκολ σε 67 συμμετοχές, έχοντας πλέον μόνιμη την μπάκα σαν παρακαταθήκη του.
Η αληθινή (αυτο)κατάρα του Ιγκουαίν και αυτό που θα τον ακολουθεί για πάντα είναι οι χαμένες του ευκαιρίες στους τελικούς με την Αργεντινή. 31 γκολ σε 75 συμμετοχές δεν είναι άσχημα αλλά ο Γκονζάλο ήταν αυτός που περισσότερο από κάθε άλλο ένιωσε το πολύ βαρύ βάρος αυτής της φανέλας, κατάρα του Μαραντόνα από το 1986 (μέχρι να τη διώξει ο Μέσι το 2022). Σε τρεις διαδοχικούς τελικούς σε τρεις χρονιές απέτυχε να σκοράρει και παρέσυρε και τον Μέσι στην ταμπέλα του λούζερ (στην συνείδηση του κοινού) με την φανέλα της Αργεντινής.
Το παρακάτω βίντεο είναι τόσο εξοργιστικό για το πως τα φέρνει η ζωή. Ο τελευταίος τεράστιος σκόρερ της Αργεντινής, ο μεγάλος Μπατιγκόλ που κατέκτησε το 1993 τον τελευταίο τίτλο με την Εθνική καθαρίζει ΑΚΡΙΒΩΣ ίδιες φάσεις που δεν μπόρεσε να μετουσιώσει σε γκολ ο Γκονζάλο.
Η αποχώρησή του από την Εθνική δεν στεναχώρησε κανέναν απολύτως.
The video that has become viral in Argentina – Higuain vs. Batistuta pic.twitter.com/MsS9RrUmOJ
— GeniusFootball (@AnythinFootball) January 4, 2017
Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί σε συλλογικό επίπεδο μιας και δεν μπόρεσε σχεδόν ποτέ να κάνει την διαφορά σε μεγάλα ματς στην Ευρώπη.
Ας αφήσουμε και τον ίδιο να μιλήσει.
“Μετά το τέλος του Μουντιάλ 2014, κανείς δεν μου μιλούσε στα αποδυτήρια λόγω εκείνης της ευκαιρίας. Κάποιοι ήταν θυμωμένοι μαζί μου, ένιωθα τύψεις. Ο Μέσι με εξέπληξε, ήρθε, με αγκάλιασε και μου είπε ότι έτσι είναι το ποδόσφαιρο, ότι φτάσαμε στον τελικό και ήμαστε πρωταθλητές. Αργότερα, ο κόουτς δεν ήθελε να με καλέσει στην Εθνική ομάδα, αλλά ο Μέσι παρέμβη και πήρα ακόμη μία ευκαιρία. Του είπε ότι κανείς δεν είναι τέλειος και ότι όλοι χάνουμε στο ποδόσφαιρο. Αισθάνομαι πολύ χαρούμενος που κέρδισε το Παγκόσμιο. Αν δεν ήταν αυτός, θα ένιωθα ακόμη ένοχος.”
“Έχασα 3 τελικούς με την Αργεντινή, το 2014, το 2015 και το 2016. Η μητέρα μου είχε καρκίνο. Έβαλα τόσα γκολ, πήρα μεταγραφή στη Γιουβέντους με 90 εκατομμύρια. Αν αυτό δεν σημαίνει να ξεπερνάς τα εμπόδια, τι άλλο να κάνω;”
“Η κόρη μου είχε μόλις γεννηθεί και έπρεπε να πετάξω την επόμενη μέρα για το Παγκόσμιο της Ρωσίας. Οι άνθρωποι σε κριτικάρουν παντού και για το καθετί. Βλέπουν εκατομμύρια στη τσέπη και κότερα και δεν ξέρουν τι θυσίες απαιτούνται για να τα έχεις αυτά. Δουλεύω από 9 χρονών ασταμάτητα. Πάντα έπρεπε να ξεπερνάω τις δυσκολίες και να βάζω γκολ. Ο κόσμος δεν ξέρει πόσα γενέθλια φίλων έχασα, για τον καρκίνο της μητέρας μου που ήμουν μακριά της, για το ότι δεν μπορούσε να χαρεί τα επιτεύγματά μου.”
Αποχώρησε το 2022, έχοντας σπουδαία αγωνιστικα επιτεύγματα. Παρ’όλα αυτά το αρνητικό πρόσημο μάλλον θα υπερισχύει.
Γιατί στην Ρεάλ τον θυμούνται, αλλά δεν θα τον βάλουν ποτέ σαν θρύλο του συλλόγου, στην Νάπολι λατρεύτηκε σαν θεός και πήγε στην Γιουβέντους όπου ήταν ακόμη ένας παίκτης. Και στην Αργεντινή θα είναι πάντα ο παίκτης που στέρησε 3 τίτλους.
Υπάρχουν ομοιότητες με την Κασσάνδρα, δεν νομίζετε;
Για εμάς τους Έλληνες άντρες πάντως θα είναι πάντα ένα σημείο αναφοράς.
