Παρότι σήμερα μνημονεύεται ως ένας από τους καλύτερους πλάγιους οπισθοφύλακες της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα, η πορεία του Φάμπιο Γκρόσο, του Ιταλού αριστερού μπακ που γεννήθηκε στις 28 Νοεμβρίου του 1977 στη Ρώμη, μόνο εύκολη δε θα μπορούσε να χαρακτηριστεί στα πρώτα βήματα της καριέρας του.
Τα πρώτα του βήματα έγιναν στην ακαδημία Ρενάτο Κούρι, πριν μεταγραφεί στην Κιέτι, στην Τρίτη κατηγορία της Ιταλίας, το καλοκαίρι του 1998. Κατά το πρώιμο αυτό στάδιο της καριέρας του, ο Γκρόσο αγωνίζονταν ως αριστερός εξτρέμ και ως επιτελικός μέσος, κυρίως λόγω της εξαιρετικής του τεχνικής κατάρτισης.
Τον Ιούλιο του 2001, υπογράφει συμβόλαιο με την Περούτζια του θεότρελου Σέρσε Κόσμι, όπου μετατρέπεται σε αριστερό μπακ και γίνεται βασικό γρανάζι της ομάδας, παρότι η μεταγραφή του στο υψηλότερο επίπεδο του Ιταλικού ποδοσφαίρου άργησε να γίνει, αφού στην ομάδα εντάχθηκε σε ηλικία σχεδόν 24 ετών.
Ωστόσο, ο Γκρόσο απέδειξε γρήγορα πως δεν αποτελεί συνηθισμένη περίπτωση ποδοσφαιριστή και πως ανήκει σε εκείνη την ξεχωριστή κατηγορία που, παρότι δεν ξεχωρίζουν σε νεαρή ηλικία, καταφέρνουν μέσα από τη σκληρή δουλειά να μετατραπούν σε επιλογή πρώτης γραμμής και να φτάσουν μέχρι την κορυφή.
Τον Ιανουάριο του 2004, ο Γκρόσο εκπλήσσει όσους τον παρακολουθούν παίρνοντας μεταγραφή για την Παλέρμο, η οποία εκείνη τη σεζόν αγωνιζόταν στη δεύτερη κατηγορία της Ιταλίας. Παρόλα αυτά, απεδείχθη εκ των υστέρων πως ο Γκρόσο είχε κάνει τότε τη σωστή επιλογή.
Η Παλέρμο προβιβάζεται στο τέλος της σεζόν, ενώ η επόμενη χρονιά, 2005-2006 ήταν ονειρική για την ομάδα της Σικελίας. Η Παλέρμο τερματίζει έκτη και προκρίνεται στο κύπελλο ΟΥΕΦΑ, με τον Γκρόσο να ξεχωρίζει.
Οι εξαιρετικές του εμφανίσεις, κάνουν τον Μαρτσέλο Λίπι να του εμπιστευτεί το αριστερό άκρο της Ιταλικής Άμυνας στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Γερμανίας το 2006, στο οποίο η Ιταλία πήγαινε κουβαλώντας τις σκιές του σκανδάλου Calciopolis που είχε σκάσει εκείνο το καλοκαίρι και οδήγησε μέχρι και στον υποβιβασμό της Γιουβέντους.
Ο Γκρόσο ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση, την κατάλληλη στιγμή και ξεχωρίζει στο Μουντιάλ της Γερμανίας. Κερδίζει το πέναλτι με το οποίο οι Ιταλοί περνούν την Αυστραλία στη φάση των 16 στο τελευταίο λεπτό του αγώνα, ενώ είναι και ο παίκτης που εμπιστεύεται ο Λίπι να χτυπήσει το τελευταίο πέναλτι απέναντι στους Γάλλους στον τελικό, οδηγώντας τη «Σκουάντρα Ατζούρα» στην κορυφή του κόσμου, μετά από 24 χρόνια.
Αν βέβαια όμως είναι μία φάση που ξεχωρίζει την παρουσία του Γκρόσο στο παγκόσμιο κύπελλο του 2006, αυτή σίγουρα είναι το γκολ του στον ημιτελικό απέναντι στη Γερμανία. Με την παράταση να τελειώνει και το ρολόι να δείχνει το 119ο λεπτό, ο Γκρόσο δέχεται την πάσα από τον μεγάλο Αντρέα Πίρλο και βάζει την Ιταλία στη θέση του οδηγού στο ματς, αφήνοντας παρακαταθήκη και μία από τις κορυφαίες περιγραφές παιχνιδιού στην ιστορία, με τον Ιταλό δημοσιογράφο Φάμπιο Καρέσσα να παραληρεί στο μικρόφωνο.
Ο Γκρόσο ήταν 29 ετών όταν κατέκτησε το Μουντιάλ στη Γερμανία. Κι όμως, παρότι δεν είχε φορέσει τη φανέλα καμίας μεγάλης ομάδας ως τότε, η καριέρα του πήρε ανοδική πορεία από εκείνο το σημείο και μετά. Μεταγράφεται στην Ίντερ το καλοκαίρι μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο, όπου, παρότι η ομάδα κατακτά το ντάμπλ, δε βρίσκει το ρόλο που ήθελε και μεταγράφεται στη Λυών την επόμενη χρονιά.
Στη Γαλλία θα καθίσει για 2 σεζόν, όπου θα κατακτήσει τίτλους και διακρίσεις, παρότι σταδιακά έχασε τη θέση βασικού που είχε λόγω και κάποιων τραυματισμών. Το καλοκαίρι του 2009, έρχεται και η μεγαλύτερη πρόκληση της καριέρας του, αφού μεταγράφεται στη Γιουβέντους, που στο μεταξύ έχει επανέλθει στη μεγάλη κατηγορία.
Στη Γιουβέντους θα αγωνιστεί συνολικά σε 75 παιχνίδια και θα αποτελέσει κομμάτι της ομάδας που κατέκτησε το πρωτάθλημα αήττητη τη σεζόν 2011-12, χρονιά που είναι και η τελευταία του Γκρόσο ως επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, αφού στο τέλος της αποφάσισε να αποσυρθεί.
Σήμερα, ο Γκρόσο είναι ένας από τους πιο αξιόλογους Ιταλούς προπονητές της γενιάς του. Οι θητείες του σε Μπάρι, Βερόνα, Μπρέσια, Λυών και Σάσουολο δείχνουν την πορεία του, αλλά και απολύτως τίποτα να μη δείξει στο εξής ως προπονητής, ο Γκρόσο πάντοτε θα λειτουργεί ως παράδειγμα για ποδοσφαιριστές που αργούν να «Πάρουν μπρος» και να δείξουν τις ικανότητές τους στο υψηλότερο επίπεδο.
Χρόνια πολλά μεγάλε Φάμπιο Γκρόσο!
