Πάμε πίσω στο Championship Manager 2001. Με το που θα διάλεγες ομάδα, θα έπαιρνες τον Ταρίμπο Γουέστ και τον Mαξίμ Τσικάλγκο ελεύθερους και οι τίτλοι ήταν θέμα χρόνου. Ωραίες εποχές.
Ο Ταρίμπο Γουέστ ήταν μια εξαιρετική προσθήκη για το αριστερό κέντρο ή άκρο της άμυνας στο CM, αλλά στον πραγματικό κόσμο ήταν περισσότερο ξακουστός για τα κουρέματά του, αν και έκανε αξιοπρεπέστατη καριέρα.
Οσέρ
#souvenirs RT @OldSchoolPanini: Taribo WEST – Bernard DIOMEDE – Steve MARLET – Auxerre 1996-97 pic.twitter.com/FptkkfYc21
— AJ Auxerre ⚽️ (@AJA_tweet) July 5, 2013
Στην Νιγηρία έκανε διάφορα επαγγέλματα σαν έφηβος για να τα βγάλει πέρα σε κακόφημες γειτονιές. Ο θάνατος ενός φίλου του τον έκανε να πάρει την καριέρα του ποδοσφαιριστή πιο αποφασιστικά και έκανε τα πρώτα του βήματα στην πατρίδα του. Στην Ευρώπη, ξεκίνησε από την Οσέρ του θρυλικού Γκι Ρου, όπου κατέκτησε πρωτάθλημα και δύο κύπελλα. Ο μεγάλος και τρανός Τιερί Ανρί είχε δηλώσει το 2001 ότι σε αγώνες εναντίον του, υπέφερε και ήταν ο δυσκολότερος αντιπάλος που είχε αντιμετωπίσει ποτέ (“θα σε ακολουθούσε ακόμη και στα αποδυτήρια“). Ο Ταρίμπο είχε δηλώσει ότι έπαιζε τότε με περίπου 300 ευρώ τον μήνα, μην γνωρίζοντας τι είχε υπογράψει στην ομάδα με πενταετές συμβόλαιο. Οι εξαιρετικές εμφανίσεις της Οσέρ στο Τσάμπιονς Λιγκ (πήγε μέχρι τους 8) κίνησαν το ενδιαφέρον της Ίντερ.
Ίντερ
Στην Ίντερ κάνει δύο γεμάτες χρονιές, έχοντας μερικούς από τους καλύτερους παίκτες στον κόσμο σαν συμπαίκτες. Κατέκτησε και το ΟΥΕΦΑ στη πρώτη του χρονιά, παρά την αποβολή του στον τελικό με τη Λάτσιο.
Αρκετά καλτ σκηνικά τον συνοδεύουν με την Ίντερ, όπως αυτά που περιέγραψε ο Ζανέτι:
“Έναν Ιανουάριο είχε εξαφανιστεί και δεν τον βρίσκαμε πουθενά, δεν απαντούσε ούτε σε τηλέφωνα. Ξαφνικά, κάπου στα μέσα Φεβρουαρίου εμφανίζεται και μας είπε ότι είχε παντρευτεί και αυτό σήμαινε έναν μήνα διακοπών στην πατρίδα του… Μια άλλη φορά μας είχε καλέσει στο σπίτι του για φαγητό, ήταν τα γενέθλιά του. Είχαμε συμφωνήσει να πάμε στις 7. Του πήραμε ένα δώρο και εμφανίζομαστε στις 8. Άρχισε να προσεύχεται, μια ώρα, δύο ώρες, τρεις ώρες…μετά το πάρτι τέλειωσε και δεν είχαμε φάει τίποτε”.
Μια άλλη φορά, ο Λίπι ανακοίνωσε ότι οι παίκτες που θα ξεκινούσαν βασικοί να έβγαιναν για ζέσταμα με τις φανέλες τους. Ο Ταρίμπο δεν πήρε φανέλα και είπε στον Λίπι ότι ο Θεός του είχε πει ότι έπρεπε να παίξει. Ο Λίπι απάντησε ότι ο Θεός δεν τον είχε ενημερώσει.
Μίλαν και μετέπειτα
Ο δανεισμός του στους συντοπίτες τον χειμώνα του 2000 δεν πήγε και τόσο καλά. Σε 4 συμμετοχές, πρόλαβε να βάλει και ένα γκολ, αλλά όπως δηλώνει ο ίδιος, η Μαφία δεν τον άφησε να παίζει βασικός και ότι οι γιατροί έλεγαν ψέματα για τον τραυματισμό του, δεν θα άφηναν έναν Αφρικανο παίκτη να παίζει βασικός όταν υπήρχαν οι Μπαρέζι, Μαλντίνι, Κοστακούρτα.
Η συνέχεια τον βρήκε στη Ντέρμπι Κάουντι, όπου βοήθησε την ομάδα να αποφύγει τον υποβιβασμό, αλλά προτίμησε να βοηθήσει την Εθνική του, όταν η ομάδα τον χρειαζόνταν.
Πέρασε από την Καιζερσλάουτεν, βοήθησε σημαντικά την Παρτιζάν, πέρασε από Αραβία και έκλεισε στο Ιράν.
Χριστιανισμός
Βαθιά θρησκευόμενος ανέκαθεν, το 2007 έγινε πάστορας και άνοιξε εκκλησία στο Λάγος. Τότε άλλαξε και το λουκ του.
Τότε στην Ντέρμπι, ο συμπαίκτης του Κρις Ρίγκοτ είχε διηγηθεί το εξής:
“Παίζαμε στο Pride Park, και ο Taribo μου φώναξε κάτι. Του απάντησα και σκέφτηκα ότι αυτό ήταν το τέλος, αλλά ουσιαστικά με κόλλησε στον τοίχο όταν μπήκε στα αποδυτήρια στο ημίχρονο και μου είπε «δεν είσαι ευπρόσδεκτος στην εκκλησία μου». Ήταν λίγο περίεργο, αλλά στον κόσμο του Taribo αυτό ήταν το ισχυρότερο πράγμα που μπορούσε να πει εναντίον μου”.
Ο ίδιος είχε εκφράσει την απορία του γιατί οι ποδοσφαιριστές αρνούνται να μιλήσουν για την βοήθεια που δέχονται από μάγους και τη δύναμη των ξορκιών και του να έχεις γούρια.
Εθνική Νιγηρίας
O Ταρίμπο ήταν χαρακτηριστική μορφή της Νιγηρίας στα 90’ς και 00’ς.
Ήταν μέλος της ομαδάρας που κέρδισε στην Ολυμπιάδα του 1996 το χρυσό.
Οι προσδοκίες ήταν μεγάλες για το Μουντιάλ του 1998, αλλά η Νιγηρία αποκλείστηκε στους 16 με κάτω τα χέρια, χάνοντας 4-1 από την Δανία.
Ο Ταρίμπο είχε εξομολογηθεί για το τι συνέβη:
“Διαβάζω αναφορές για εκείνη την εθνική ομάδα ότι επισκέπτονταν νυχτερινά κέντρα και οδηγούσαν λιμουζίνες κατά τη διάρκεια του Παγκοσμίου Κυπέλλου στη Γαλλία. Ειλικρινά δεν ξέρω για αυτό. Αλλά αυτό που ξέρω είναι ότι κάποιοι παίκτες έφερναν κρυφά γυναίκες στο ξενοδοχείο. Το είδα. Οι γυναίκες ήταν Αφρικανές που ήρθαν να παρακολουθήσουν το τουρνουά και ερωτεύτηκαν την ομάδα μας, λόγω του τρόπου που παίξαμε στη φάση των ομίλων» είπε αρχικά. Έτσι, ήταν εύκολο για αυτούς τους παίκτες να τις προσελκύσουν στα δωμάτιά τους. Γι’ αυτό την ημέρα του αγώνα, θα μπορούσατε να δείτε ότι πολλοί παίκτες δεν είχαν τη δύναμη να περιορίσουν τους Δανούς παίκτες. Τους φώναζα στο γήπεδο, ήμουν πολύ θυμωμένος μαζί τους. Τα έκαναν όλα αυτά γιατί νόμιζαν ότι θα νικούσαμε τη Δανία”.
Το 2002 ήταν ο αποδιοπομπαίος τράγος. Περίμεναν από αυτόν να οδηγήσει τους νέους, αλλά τον κατηγόρησαν ότι επέβαλε τον δικό του τρόπο πως θα παίζει ο καθένας.
Ηλικία και φήμες
Στην Παρτιζάν, o διευθυντής του συλλόγου είχε δηλώσει ότι ο σύλλογος τον πήρε στα 28 του, αλλά κανονικά ο Γουέστ τότε ήταν 40. Δεν είχε πρόβλημα με αυτό, δήλωσε, καθώς ο Γουέστ έπαιζε καλά.
Ο Ρονάλντο είχε δηλώσει:
“Όταν ήμουν 15 χρονών παίξαμε με την εθνική νέων της Βραζιλίας ένα φιλικό απέναντι στην κάτω των 20 της Νιγηρίας. Εμείς ήμασταν όλοι 15-16 κι αυτοί κοντά στα 20. Σε όλο το ματς περάσαμε δύσκολα γιατί ήταν πιο γρήγοροι και πιο δυνατοί. Στο τέλος αντάλλαξα παπούτσια με τον Ταρίμπο Γουέστ. Τα χρόνια πέρασαν και τον βρήκα στην Ίντερ και, ως εκ θαύματος, είχαμε πλέον σχεδόν ίδια ηλικία!”
Φημολογείται ότι ο Ρονάλντο τον ήθελε πάντα μαζί του στις προπονήσεις της Ίντερ στα οικογενειακά διπλά και ότι όταν τραυματίστηκε, ο Γουέστ προσεύχονταν πάνω από το πόδι του καθημερινά.
Άλλοι συμπαίκτες του είχαν δηλώσει ότι ο Γουέστ έτρεχε πίσω από το λεωφορείο της ομάδας μετά τις προπονήσεις, για να πάει στο ξενοδοχείο και χρησιμοποιούσε μετά τις σκάλες. Στα καλά του ήταν τέρας φυσικής κατάσταης.
Στυλ
Τα κοτσιδάκια του άφησαν εποχή.
To 1998 μετά την ήττα-σοκ από την Δανία, ο Υπουργός Πολιτισμού της Νιγηρίας είχε δηλώσει:
“Οι νέοι μας αντιγράφουν τους ποδοσφαιριστές μας, αλλά οι παίκτες φαίνεται να ξεχνούν ότι τέτοια μαλλιά (κοτσιδάκια, πλεξούδες) αγκαλιάζουν την ομοφυλοφιλία. Σίγουρα δεν το θέλουμε αυτό”.
Ένας θρύλος του CM και όχι μόνο, μια μεγάλη μορφή του ποδοσφαίρου που φέρνει πολλές αναμνήσεις.
