Όταν είχαμε γράψει αυτό το κείμενο, πριν ανακοινωθεί το τέλος της σειράς, ο τίτλος ήταν: «Και το 3019 θα βλέπουμε Supernatural». Η σειρά είχε ξεκινήσει το 2005 (!!!!) και, παρότι υπήρχαν μακροβιότερες, κατάφερε να φτάσει τις 15 σεζόν χωρίς να καταλάβουμε πώς. Το Supernatural ολοκληρώθηκε το 2020, αλλά η παρουσία του παραμένει έντονη ακόμα και σήμερα.
Η σειρά είχε παραμείνει διασκεδαστική μέχρι τέλους, και αυτό το πατροπαράδοτο πλέον 40λεπτο της εβδομάδας ήταν πάντα καλοδεχούμενο. Ήταν δύσκολο να πείσεις κάποιον να τη δει από την αρχή, ειδικά όσο περνούσαν τα χρόνια, αλλά όσοι το έκαναν, έμπαιναν σε έναν κόσμο που άλλαζε συνεχώς. Αντικειμενικά, η old-school περίοδός της (πριν το 2011) θεωρείται η καλύτερη. Από την έκτη σεζόν και μετά, η σειρά άλλαξε δημιουργό και οι διαφορές έγιναν αισθητές.
Την σειρά λοιπόν την έβλεπα live, αν θυμάμαι καλά, από την έκτη σεζόν, περιμένοντας δηλαδή καινούργιο επεισόδιο. Κάποιες φορές θα έβλεπα τα επεισόδια αμέσως όταν κυκλοφορούσαν, άλλες θα τα έβλεπα και 6-7 μαζεμένα λόγω χρόνου.
Εγώ προσωπικά την παρακολουθούσα live από την έκτη σεζόν και μετά, περιμένοντας κάθε νέο επεισόδιο. Άλλες φορές τα έβλεπα αμέσως, άλλες τα μάζευα και τα έβλεπα όλα μαζί. Η πρώτη μου επαφή με τη σειρά είχε γίνει στο ΣΤΑΡ, μεταμεσονύχτια, με επεισόδια από τις πρώτες σεζόν — τις καλές. Στην αρχή μου φαινόταν κάπως σαχλή, με τους δύο πρωταγωνιστές να δείχνουν ατάλαντοι. Τα επεισόδια ήταν ανάλαφρα και δεν έχτιζαν την spooky ατμόσφαιρα των X-Files. Όμως, όταν άρχισα να την παρακολουθώ συστηματικά, με κέρδισε η πλοκή: οι αδερφοί Winchester μαζί με τον πατέρα τους αναζητούσαν εκδίκηση για τον δαίμονα που ευθυνόταν για τον θάνατο της μητέρας τους. Μέχρι την πέμπτη σεζόν, κάθε επεισόδιο που σχετιζόταν με την κεντρική πλοκή ήταν εξαιρετικό. Οι κακοί ήταν επιβλητικοί, σκληροί και προκαλούσαν δέος. Η αγωνία ήταν πραγματική. Το γεγονός ότι σταδιακά οι δαίμονες έγιναν τόσο γιωτόμπαλα, παραμένει απορία και παράπονο.
Σκηνές, π.χ. σαν την πρώτη εμφάνιση του Castiel δεν ξαναγυρίστηκαν. Από την πέμπτη σεζόν και μετά, η σειρά άλλαξε μορφή: κάθε σεζόν είχε διαφορετικό κακό, διαφορετική απειλή για τον κόσμο και τη μοίρα των πρωταγωνιστών — που άλλαζε συνεχώς. Αν είχε τελειώσει στην πέμπτη σεζόν, θα μιλούσαμε για αδιαμφισβήτητη κορυφή.
Δεν μας χάλασε που συνεχίστηκε. Γίνονταν απίθανα σκηνικά: πεθαίνει κανένας, ανασταίνεται κανένας, που θα έλεγε και ο Αντρέας Ο Άνεργος. Εμφανίζονταν πλάσματα από κάθε διάσταση, κάθε σεζόν άφηνε το στίγμα της. Τα αδέρφια και οι φίλοι τους πάντα έριχναν τη φάπα. Μας έκανε, δεν πειράζει, παρά την ευκολία της.
Στα τελευταία χρόνια της, η σειρά είχε χάσει την ίντριγκα. Οι νέοι χαρακτήρες ήταν αδιάφοροι. Αυτοί που άρεσαν δεν έπαιξαν πολύ (ένα από τα μειονεκτήματα των μετέπειτα σεζόν, δεν ήξεραν πως να κρατήσουν μια πλοκή και βιάζονταν να την κλείσουν γρήγορα), ενώ κάποιοι άλλοι έδιναν που και που μια old-school αίσθηση στην πλοκή.
Το χιούμορ, που ήταν πάντα χαρακτηριστικό της σειράς, υπήρχε και στις τελευταίες σεζόν. Πολλά επεισόδια σώζονταν αποκλειστικά χάρη σ’ αυτό. Απογοητευτικό ήταν το αχρείαστο αστειάκι για τον Τραμπ στην 13η σεζόν — εντελώς εκτός ύφους.
Το σάουντρακ ήταν πάντα ωραίο: κλασικά ροκ κομμάτια από τα 70s και 80s, όπως ήθελε ο δημιουργός. Κομματάρες, αλλά δεν συνδέθηκαν πάντα με τις σκηνές όπως στο Peaky Blinders. Κάποιες φορές το επεισόδιο ήταν χλιαρό και δεν βοηθούσε το τραγούδι να απογειώσει τη σκηνή.
https://www.youtube.com/watch?v=FmHxJZc0ph4
Οι κομπάρσοι ηθοποιοί, από την πρώτη σεζόν, έμοιαζαν να διαγωνίζονται για το ποιος είναι πιο ατάλαντος. Μετά από κάποιες σεζόν, έλειπαν και οι όμορφες παρουσίες. Στις παλιές σεζόν, η κόρη του γελαδάρη στη μέση του πουθενά ήταν θεά. Στις τελευταίες, εμφανίζονταν κάτι αδιάφορα πιτσιρίκια. Για τον γυναικείο πληθυσμό, βέβαια, υπήρχε το πρωταγωνιστικό δίδυμο και αρκετοί ηθοποιοί – μοντέλα.
Γιατί έγραψα σχεδόν μόνο για μειονεκτήματα; Γιατί το Supernatural ήταν κομμάτι της ζωής μου. Μεγάλωσα με αυτό. Αυτά τα 40 λεπτά κάθε εβδομάδας ήταν η απόδρασή μου. Και παρότι συζητούσαμε με φίλους “πωπω πώς το έχουν γαμήσει τόσο πολύ”, πάντα καταλήγαμε στο “μακάρι να μην τελειώσει ποτέ”.
Δυστυχώς, τελείωσε. Αλλά το Supernatural θα είναι πάντα εκεί για binge-watching. Και το τέλος του — όσο κι αν πονάει — ήταν το καλύτερο που μπορούσαν να δώσουν, μετά από όλα αυτά τα χρόνια.
Βρες το Αυθεντικό Merch του Cult24 ΕΔΩ
