Η ”κόμπρα” ή αλλιώς το ”καγκουρό” από το Εκουαδόρ που η μεταγραφή του είχε κάνει πάταγο όταν ήρθε στην Ελλάδα και προκαλεί ακόμα και σήμερα ρίγη συγκίνησης στους φίλους του Ολυμπιακού (αλλά κυρίως στους αντιπάλους του) μας έκανε την τιμή να μας παραχωρήσει μια ολιγόλεπτη συνέντευξη και είμαστε περήφανοι να σας την παρουσιάσουμε. Ιδού η κουβέντα μας.
-Φέλιξ, πρώτα απ’όλα, σ’ευχαριστούμε για την τιμή που μας κάνεις να βρίσκεσαι μαζί μας.
– Σας ευχαριστώ παιδιά, πραγματικά ξαφνιάστηκα όταν μου είπατε ότι είστε από την Ελλάδα γιατί έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που πέρασα από τα μέρη σας και πάει καιρός που μίλησα με κάποιον δημοσιογράφο από την χώρα σας.
– Δεν είμαστε ακριβώς δημοσιογράφοι (γελάκια) αλλά και πάλι σ’ευχαριστούμε. Θα θέλαμε να μάθουμε για το πως θυμάσαι το πέρασμά σου από την άλλη άκρη του Ατλαντικού για να έρθεις στο ελληνικό πρωτάθλημα.
– Ήταν μια μοναδική εμπειρία. Τα πήγαινα πολύ καλά με την ”Ελ Νασιονάλ” (σσ. η προηγούμενη ομάδα του) και έπαιζα με την εθνική του Εκουαδόρ αλλά έψαχνα μια πρόκληση και σίγουρα ο Ολυμπιακός, μια ομάδα που έπαιζε στο Τσάμπιονς Λιγκ ήταν ένα ισχυρό δέλεαρ. Και το κατάλαβα με το που πήγα κατευθείαν στην Ελλάδα.
– Τι εννοείς ακριβώς;
– Κάμερες, δημοσιογράφοι να με ακολουθούν σε κάθε μου βήμα, ένιωθα ένας πραγματικός σταρ. Συνεντεύξεις συνέχεια.
– Μιας και ανέφερες τις συνεντεύξεις Φέλιξ, υπάρχει μια ιστορική σου συνέντευξη στην εφημερίδα “Πρωταθλητής” όπου είχες δηλώσει ότι θα βάζεις 25 γκολ κάθε χρονιά. Τι πήγε λάθος;
– (κάπως ενοχλημένα) Τι εννοείτε τι πήγε λάθος;
– Εννοούμε πως δεν καταφέρατε αυτόν τον στόχο, μη παρεξηγείσαι.
– Ααα. Τι να σας πω. Εγώ ξεκίνησα με τον κύριο Σόλιντ και έδειχνε να με πιστεύει αλλά ο κόσμος ήταν πολύ απαιτητικός. Δεν πήγαμε και καλά στο Τσάμπιονς Λιγκ, ήρθε μετά και ο Λεμονής στην ομάδα αλλά όλες αυτές οι αλλαγές ήταν περίεργες για μένα. Δε μπορούσα να ξεδιπλώσω όλο το ταλέντο μου.
– Και μετά φεύγετε για Γερμανία όπου τα πήγες πολύ καλά με την Μάιντζ. Αλλά δεν ξαναγύρισες πίσω στην Ελλάδα. Έχεις καμιά πικρία για αυτό;
– Φυσικά. Νιώθω ότι δεν ολοκλήρωσα το έργο μου. Είχα πολλά να προσφέρω αλλά οι δημοσιογράφοι όπως σε ανεβάζουν, έτσι και σε κατεβάζουν. Ήθελα απλά χρόνο.
– Τι σου έμεινε από την χώρα μας;
– Αα, η χώρα σας είναι πολύ όμορφη. Η Ακρόπολη, τα σουβλάκια, οι καφέδες με τις ώρες κάτω στο Λιμάνι, τα νησιά. Τι μου θυμήσατε τώρα…
– Χαιρόμαστε πολύ που σας άρεσε η χώρα μας. Αλλά μια άλλη ερώτηση που θέλουμε να σου κάνουμε. ”Καγκουρό” ή ”Κόμπρα”. Ποιο είναι το παρατσούκλι σου τελικά;
– Χαχαχα. Μου αρέσουν και τα δύο είναι η αλήθεια. Οι δημοσιογράφοι εδώ στο Εκουαδόρ είναι πολύ σατανάδες! Πάντως και τα δύο έχουν τη δική τους αξία. Με φωνάζανε ”καγκουρό” γιατί παρά το ύψος μου, πηδούσα πολύ ψηλά σαν τα καγκουρό. Και ”κόμπρα” γιατί τρυπούσα τις αντίπαλες άμυνες και τους κάρφωνα με τα γκολ μου. Οπότε και τα δύο τα αγαπάω.
– Και μια τελευταία ερώτηση Φέλιξ. Με τι ασχολείσαι τώρα;
– Αποσύρθηκα από την ενεργό δράση όποτε τώρα ξεκουράζομαι και ψάχνω τα επόμενα μου βήματα. Ίσως ανοίξω μια καφετέρια, μπορεί μια ελληνική ταβέρνα εδώ στο Κίτο ή και μια σχολή καγκουρό (γελάει κι εμείς μαζί του). Ποιος ξέρει…
– Σ’ευχαριστούμε πολύ Φέλιξ για τον χρόνο σου και σε περιμένουμε να τα πούμε από κοντά στην Ελλάδα.
– Κι εγώ παιδιά θα το ήθελα πολύ. Γεια!