Αδιαμφισβήτητα, όταν οι ποδοσφαιρόφιλοι αυτού του κόσμου ακούν το όνομα του Ρομάριο, σκέφτονται διάφορα από τα μαγικά που έκανε με τη μπάλα ο Βραζιλιάνος. Όταν εμείς ακούμε το όνομα Βάιος Καραγιάννης, μάλλον στο μυαλό μας έρχεται η ΑΕΚ και ίσως και ο ίδιος ο Ρομάριο. Βλέπετε, μερικά πράγματα, αν τα δεις μία φορά, είναι απλώς αδύνατον να τα διαγράψεις.
Ήταν μία μέρα σαν κι αυτή, στις 4 Νοεμβρίου του 1992, όταν η ΑΕΚ φιλοξενήθηκε από την Αϊντχόφεν για το δεύτερο γύρο του Τσάμπιονς Λιγκ της σεζόν 1992-93. Η «Ένωση» είχε καταφέρει στην Αθήνα να επικρατήσει των Ολλανδών με 1-0 χάρη στο γκολ του μεγάλου γκολτζή, για τους νεώτερους που πιθανώς δε το γνωρίζουν, Βασίλη Δημητριάδη και πήγε στην Ολλανδία να υπερασπιστεί το προβάδισμά της.
Στο πεντηκοστό λεπτό, γίνεται η φάση που θα μείνει στην ιστορία, μπαίνοντας μια για πάντα δίπλα στη φράση «τάκλιν στην καρωτίδα». Ο μεγάλος Ρομάριο πάει να μπει στην περιοχή από δεξιά και τότε το καμάρι της ΑΕΚ και της Καρδίτσας, ο γίγαντας Βάιος Καραγιάννης ίπταται σαν μικρό καταδρομικό ελικόπτερο και ρίχνει έναν μεγαλοπρεπέστατο κλώτσο, στο ύψος του λαιμού του Βραζιλιάνου.
Κι αν πιστεύετε πως ακολούθησαν μανούρες, φωνές και κόκκινες κάρτες, ίσως δεν είστε τόσο εξοικειωμένοι με το ποδόσφαιρο εκείνης της εποχής. Στη συγκεκριμένη φάση, δεν καταλογίστηκε καν φαουλ! Ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχει βέβαια η αντίδραση του Ρομάριο, αφού ο Βραζιλιάνος ούτε σφαδάζει, ούτε διαμαρτύρεται για να τιμωρηθεί ο αντίπαλός του, απλώς σηκώνεται και κοιτά να δει από πού συνεχίζεται το παιχνίδι. Άλλα χρόνια, πολύ διαφορετικά από ότι σήμερα.
Για φανταστείτε για ένα λεπτό να έτρωγε αυτή την κλωτσιά κάποιο από τα σημερινά αστέρια, όπως ο Νεϊμάρ. Το πιο πιθανό να σφάδαζε και να σέρνονταν στον αγωνιστικό χώρο μέχρι να αποβληθεί και ο πάγκος των αντιπάλων.
Τελικά, η Αϊντχόφεν ήταν αυτή που προχώρησε, αφού ο Ρομάριο ήταν σε τρελή βραδιά και με τρία γκολ, έστειλε τους Ολλανδούς στην επόμενη φάση. Εμείς πάντως, θα μνημονεύουμε αυτή τη βραδιά εις τους αιώνας των αιώνων, για το αεροπλανικό του Βάϊου.
