Ξεκινάμε από τα βασικά. Άμα σε λένε Thankgod, μπαίνεις αυτομάτως στο πάνθεον της καλτίλας. Άμα και τον αδερφό σου τον λένε Ναπολέων, σίγουρα έχετε βλέψεις για μεγάλα πράγματα στη ζωή σας. Κάπως έτσι ξεκίνησαν τα αδέρφια από τη Νιγηρία με σκοπό να κατακτήσουν τις καρδιές των φίλων του ΠΑΟΚ αλλά δεν τα κατάφεραν ποτέ.
Γεννημένος στις 16 Δεκεμβρίου του 1984 ο Thankgod και στις 26 Δεκεμβρίου του 1984 ο Νapoleon (ο οποίος κοσμεί την κεντρική φωτογραφία και ήταν μόλις 22 όταν ήρθε στον ΠΑΟΚ) ξεκινάνε και οι δύο την ποδοσφαιρική τους καριέρα στην Πολωνία. Ο Ναπολέων σε από το 1998 ως το 2002 έχει καταφέρει να αλλάξει 6 ομάδες (ούτε ο Αμπρέου τέτοιο κατόρθωμα), αλλά ο αδερφός του Thankgod μόνο σε δύο (που παρεπιμπτόντως ήταν ομάδες που είχε παίξει προηγουμένως ο Ναπολέων, σε φάση δε μας βγήκε ο ένας Αμαεφούλε, ας δοκιμάσουμε τον άλλον).
Αλλά το κρύο κλίμα της Πολωνίας δεν ήταν για τα αδέρφια Αμαεφούλε. Έτσι λοιπόν, βρέθηκαν στην Θεσσαλονίκη και οι δυο τους για να δοκιμαστούν, ο Thankgod από τον ΠΑΟΚ και ο Ναπολέων από τον Άρη. Ο Thankgod αφήνει καλές εντυπώσεις στους ανθρώπους του ΠΑΟΚ και το όνομά του ίσως να έπαιξε και ένα λόγο που τελικά ο ΠΑΟΚ τον υπέγραψε, αφού προπονητής τότε στην ομάδα ήταν ο Άγγελος Αναστασιάδης. Η συμφωνία όμως δεν υπεγράφη άμεσα, καθώς ο ΠΑΟΚ, κάνοντας κίνηση ματ, υπογράφει τον Ναπολέων που δοκιμαζόταν στον Άρη και του στέρησε έτσι έναν κίλλερ στην περιοχή αλλά παράλληλα έπιανε και θέση ξένου. O Thankgod θα υπέγραφε λίγους μήνες αργότερα και θα έκανε αισθητή (ή και όχι την παρουσία του).
O Nαπολέων θα αγωνιστεί συνολικά σε 2 μόλις παιχνίδια. Σε ένα ματς κυπέλλου με το Αιγάλεω που ξεκίνησε ως βασικός και σε ένα ματς πρωταθλήματος εναντίον της Προοδευτικής. Και τέλος. Έκτοτε δεν ήταν καν στην αποστολή μέχρι τον Δεκέμβριο και τον Ιανουάριο έφυγε πίσω για τη Νιγηρία και την Shooting Stars πριν κάνει ένα πέρασμα και πάλι από την Πολωνία. Έκτοτε δεν έχει ξανακουστεί για το ποδόσφαιρο.
Ο Thankgod όμως έκανε σίγουρα πιο αισθητή την παρουσία του στην χώρα μας. Έκατσε δύο ολόκληρες σεζόν στην ομάδα της Θεσσαλονίκης και αγωνίστηκε σε 7 ματς πρωταθλήματος, με αποκορύφωμα την συμμετοχή του ως βασικός στο ντέρμπι εναντίον του Άρη τον Μάιο του 2004 (δε σκόραρε φυσικά). Η επόμενη χρονιά δείχνει να ξεκινάει εξίσου καλά για τον Thankgod αφού είχε την στήριξη του Άγγελου Αναστασιάδη που τον φώναζε Θεόφιλο (εδώ φώναζε ”Παρασκευά” τον Αμπονσά, εκεί θα κολλήσουμε;) και παρόλο που η καταστροφική συμμετοχή του Λιάσου Λούκα στο ματς με την Μακάμπι στο πρώτο ματς στην Τούμπα θα κάνει σχεδόν αδύνατη τη συμμετοχή του ΠΑΟΚ στους ομίλους του Τσάμπιολι, στη ρεβάνς στο Ισραήλ, ο Θεόφιλος θα μπει ως αλλαγή κι έτσι θα έχει να λέει πως αγωνίστηκε και σε αγώνα για το Τσάμπιονς Λιγκ (έστω για τα προκριματικά). Fun fact: διαιτητής σε εκείνο το ματς ήταν ο Λούμπος Μίχελ.
Η συνέχεια όμως δεν ήταν ανάλογη. Δύο μόλις συμμετοχές και αυτές για το κύπελλο, κάτι τραυματισμοί και η καριέρα του Θεόφιλου στον ΠΑΟΚ δεν είχε ένδοξο φινάλε. Οι περιπέτειές του όμως στην Ελλάδα δεν έμελλε να σταματήσουν εκεί πέρα. Το πέρασμά του στην Βέροια ήταν σίγουρα πιο πετυχημένο. 21 συμμετοχές και 2 γκολ σημείωσε με τη Βασίλισσα του Βορρά. Στα περισσότερα ματς ήταν βασικός αλλά όλα αυτά δεν ήταν μάλλον αρκετά για να πείσουν τους ανθρώπους της Ημαθίας να τον κρατήσουν στο δυναμικό τους. Έκτοτε, ακολουθεί τα χνάρια του αδερφού του Ναπολέων και επιστρέφει πίσω στη Νιγηρία, όπου αγωνίστηκε για αρκετά χρόνια ενώ κατάφερε να αγωνιστεί και μια φορά με το εθνόσημο της Νιγηρίας για 4 λεπτά εναντίον της Δημοκρατίας του Κονγκό.
Κλείνοντας, να πούμε απλά ότι υπάρχει κι άλλος αδερφός Αμαεφούλε που είναι ποδοσφαιριστής, ο Τσιζόμπα, γεννημένος το 1994. Θα τον δούμε άραγε στην Ελλάδα για να κλείσει η τριλογία των Αμαεφούλε;