Τον Σέρτζιο Κονσεϊσάο τον γνωρίσαμε στην Ελλάδα σε αρκετά προχωρημένο στάδιο της καριέρας του. Γεννημένος στις 15 Νοεμβρίου του 1974 στην Κοΐμπρα της Πορτογαλίας, ο Πορτογάλος ήταν ένας από τους κορυφαίους εξτρεμ της εποχής του και σήμερα ξεχωρίζει ως προπονητής.
Ήταν Ιανουάριος του 2008, όταν ο Πορτογάλος αποδέχτηκε την πρόταση του ΠΑΟΚ του Θοδωρή Ζαγοράκη να γίνει κάτοικος Τούμπας και, στον επόμενο ενάμιση περίπου χρόνο, οι οπαδοί του «Δικεφάλου του Βορρά», αλλά και οι Έλληνες φίλαθλοι γενικώς, είδαν από κοντά έναν από τους πιο μεγάλους ηγέτες, αλλά κι έναν από τους πιο οξύθυμους ποδοσφαιριστές που πέρασαν από τα ελληνικά γήπεδα, πριν αποσυρθεί από την ενεργό δράση, για να γίνει αρχικά Τεχνικός Διευθυντής στον ΠΑΟΚ και στη συνέχεια να ασχοληθεί με την προπονητική.
Ο Κονσεϊσάο ήταν πράγματι αυτό που λέμε στην Ελλάδα «ζοχάδας». Μόνιμα σε θέση μάχης, έτοιμος να τσακωθεί, να ανταλλάξει ύβρεις, ακόμη και γροθιές με αντιπάλους, προκειμένου η ομάδα του να πετύχει τους στόχους της.
Ακόμη και στο βραχύ πέρασμά του από τα ελληνικά γήπεδα, δύο περιστατικά έρχονται αμέσως στο μυαλό των φιλάθλων, εκτός από τις αδιαμφισβήτητες ποδοσφαιρικές του ικανότητες.
Το πρώτο είναι το περιστατικό στο Κλεάνθης Βικελίδης, όπου σε ένα παιχνίδι Άρης – ΠΑΟΚ, επέστρεψε στην κερκίδα ένα μάτσο χαρτάκια που του ρίξανε, οδηγούμενος έτσι στην αποβολή του από το διαιτητή του αγώνα. Καθώς συνοδεύονταν έξω, συνέχιζε να τσακώνεται με τους φιλάθλους του Άρη, δείχνοντας τη φανέλα του.
Δεύτερο περιστατικό είναι ο καυγάς του με τον Αντώνη Νικοπολίδη, στην πρώτη του σεζόν στον ΠΑΟΚ. Ο Κονσεϊσάο έχασε ένα πέναλτι στο ΠΑΟΚ – Ολυμπιακός και ο διεθνής γκολκίπερ φαίνεται κάτι να του λέει αφού έχει μπλοκάρει τη μπάλα. Μόλις ολοκληρώθηκε το παιχνίδι, ο Κονσεϊσάο περίμενε τον Νικοπολίδη στη φυσούνα, με αποτέλεσμα να υπάρξει μια μικρή συμπλοκή ανάμεσα στους δύο.
Επειδή όμως ο Κονσεϊσάο δεν είχε μόνο τσακωμούς, δε γίνεται και να μην αναφερθεί κανείς στο αξέχαστο ντοκουμέντο, όπου σατιρίζει τον μεγάλο Γιώργο Καραγκούνη, την ώρα που ο δεύτερος διαμαρτύρεται για ένα φάουλ σε ένα ΠΑΟΚ – Παναθηναϊκός.
Φυσικά, ο Κονσεϊσάο ήταν και πολύ μεγάλος ποδοσφαιριστής, δίνοντάς μας ψήγματα του τεράστιου ταλέντου του, όσο αγωνίζονταν στην Ελλάδα. Αξέχαστο έχει μείνει το απίστευτο γκολ του στο Κύπελλο απέναντι στον Ολυμπιακό. Μεταξύ άλλων δε, αποτέλεσε και μέντορα για τον νεαρό ακόμη Αντελίνο Βιερίνια, στην πρώτη του θητεία στον ΠΑΟΚ,
Που όμως οφείλεται αυτός ο εκρηκτικός χαρακτήρας; Για ποιο λόγο ο Πορτογάλος φαίνονταν να «γεννήθηκε νευριασμένος»; Όπως ο ίδιος έχει δηλώσει στο παρελθόν, είναι σαν να έχει ένα κενό μέσα του, σαν να υπάρχει ένα κομμάτι του που δεν περιέχει συναισθήματα.
Χαρακτηριστικά έχει πει: «Μέσα μου έχω μία σκοτεινή πλευρά, την οποία δεν πρόκειται να ξεφορτωθώ ποτέ. Έχω στην ψυχή μου μία μαύρη πλευρά, με την οποία ζω καθημερινά».
Αυτό μάλλον οφείλεται στις πολλές δυσκολίες που τον έκαναν αυτό που είναι σήμερα. Μεγάλωσε σε μία μεγάλη οικογένεια, ο δεύτερος μικρότερος ανάμεσα σε επτά αδέρφια, με έναν αρκετά αυστηρό πατέρα – φόβητρο και τη μητέρα του με κάποια ζητήματα υγείας να την έχουν καθηλώσει σε αναπηρικό καροτσάκι.
Ήταν εκεί γύρω στην εφηβεία και συγκεκριμένα η μέρα μετά την υπογραφή του πρώτου του συμβολαίου με τα εφηβικά της Πόρτο, όταν ο πατέρας του έφυγε από τη ζωή, μετά από τροχαίο με τη μηχανή του. Δύο μόλις χρόνια αργότερα, πέθανε και η μητέρα του, ενώ σε εκείνη την περίοδο έχασε και ένα από τα αδέρφια του, σε εργατικό ατύχημα στο εργοστάσιο που δούλευε.
Όλες αυτές οι ατυχίες τον «σκλήρυναν» σαν προσωπικότητα, τον μεγάλωσαν πρόωρα και τον έφεραν προ των ευθυνών του. Παρόλα αυτά, ακόμη και σήμερα, αποτελεί ενεργό μέλος της κοινότητας της Κοΐμπρα, της γενέτειράς του, και όσοι τον γνωρίζουν έχουν να λένε για το πόσο διαφορετικός και ευγενής είναι εκτός του γηπέδου, βοηθώντας πάσης φύσεως οργανώσεις με τη δράση του, ιδιαιτέρως αν πρόκειται για κάποιον άνθρωπο που χρειάζεται καροτσάκι, έχοντας έξτρα ευαισθητοποίηση στο θέμα λόγω της μητέρας του.
Παρόλες τις δυσκολίες που αντιμετώπισε μεγαλώνοντας, ο Κονσεϊσάο τα κατάφερε στη ζωή του, αφού έγινε ένας από τους κορυφαίους Πορτογάλους ποδοσφαιριστές της γενιάς του, ένας από τους πιο αξιοσημείωτους προπονητές και κυρίως ένα πρότυπο για τους πέντε γιούς του, οι οποίοι ασχολούνται επίσης με το ποδόσφαιρο.
Είναι στην πραγματικότητα ένα σύμβολο, ένας γεννημένος πρωταθλητής, που διδάσκει με την ιστορία του την αυταπάρνηση, τη δύναμη της θέλησης και τις θυσίες που χρειάζεται κανείς να κάνει για να φτάσει και – κυρίως – να μείνει στην κορυφή για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα.
