Μπάμπης Τεννές ή Σούλης Παπαδόπουλος; Το δίλημμα που έπρεπε να γίνει για τους δύο θρυλικούς προπονητές που μας μεγάλωσαν στα 90’ς και συνεχίζουν τον καλτ μύθο τους έχοντας αφήσει βαριά κληρονομιά.
Γιώργος Παπαθαναήλ
Για μένα αυτοί οι δύο προπονητές είναι που μου θυμίζουν την ποδοσφαιρική καλτίλα των 90’s, απ τη μία ο Μπάμπης Τεννές που έχει καθήσει στον πάγκο 17 διαφορετικών ομάδων και απ την άλλη ο Σούλης Παπαδόπουλος όπου μπορεί να έχει περάσει και αυτός από πολλές ομάδες(18), αλλά στη συνείδηση μου για κάποιο λόγο, έχει καθιερωθεί ως ο προπονητής της Προοδευτικής. Και οι δύο είναι προπονητές που αγαπούν την άμυνα, ειδικά η διπλή ζώνη που χρησιμοποιούσε ο Σούλης είναι σήμα κατατεθέν. Χωρίς προφανή λόγο θα επιλέξω Σούλη Παπαδόπουλο, καθώς ο Μπάμπης Τέννές θα μπορούσε άνετα να μπει σε κατηγορία ταβερνιάρηδων.
Τέλης Τερζής
ΟΚ, ζόρικο το δίλημμα. Δε νομίζω να διαφωνεί κανείς σε αυτό. Από τη μία ο Μπάμπης ο Τεννές, ο απόλυτος Έλληνας προπονητής όταν θέλεις να ανεβείς κατηγορία, ο άνθρωπος που μας έχει χαρίσει τόσες και τόσες καλτ στιγμές. Από την άλλη, ο γίγαντας Σούλης Παπαδόπουλος, απόλυτο Icon της τεράστιας Προοδευτικής Κορυδαλλού, που για να μην ξεχνιόμαστε καθιέρωσε στη μεγάλη κατηγορία τον τεράστιο Τάσο Πάντο και πολλούς άλλους καλτ θρύλους και φυσικά και προπονητή πολλών ακόμα ομάδων, οι οποίες είτε πάλευαν για την παραμονή τους στην Α’ είτε για την άνοδό τους από τη Β’ Εθνική. Πως λοιπόν μπορεί κανείς να επιλέξει ένα κλασσικό ελληνικό πιάτο ανάμεσα στο παστίτσιο και το μουσακά; Το παιχνίδι κρίνεται στις λεπτομέρειες, και ως κομπλεξικός ΠΑΟΚτσής, θα επιλέξω τον Μπάμπη τον Τεννέ, ο οποίος υπήρξε αφορμή για ένα από τα κορυφαία τρολαρίσματα των τελευταίων δεκαετιών στα ελληνικά γήπεδα. Προημιτελικός του Κυπέλλου Ελλάδας το 2001 και οι δύο ομάδες τίθενται αντιμέτωπες στην Τούμπα για τον επαναληπτικό του 1-1 του Χαριλάου. Με το σκορ στο 2-0, ο κόσμος ξεκινά να τραγουδά «ΟΟΟΟ Μη διώξετε ποτέ, ΟΟΟΟ το Μπάμπη τον Τεννέ», καταχωρώντας έτσι τη στιγμή στην ιστορία. Μπάμπης Τεννές με τα μπούνια λοιπόν.
Γιώργος Σαββίδης
Τι δίλημμα βάλαμε πάλι ρε παιδί μου; Μπάμπης Τεννές και Σούλης Παπαδόπουλος είναι σαν να έχεις τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, σαν να έχεις να διαλέξεις τα διαφορετικά χρώματα από την ίδια συσκευασία τον M & M’s, σαν να έχεις να αποφασίσεις ανάμεσα σε Κάκκαλο ή Δόγκανο. Τεράστιες καλτ φιγούρες των 90’s, ο καθένας με το δικό του τρόπο και με τους δύο να έχουν αφήσει μεγάλα δείγματα γραφής. Γυρολόγοι όσο δεν πάει, έχουν γυρίσει όλες τις γωνιές της Ελλάδας. Αν είχες ομάδα που ήθελε να ανέβει από τη Β’ Εθνική στην Α’, έπαιρνες τον Μπάμπη τον Τεννέ. Αν ήθελες η ομάδα σου να σώσει την κατηγορία, έπαιρνες τον Σούλη τον Παπαδόπουλο. Σφιχτές άμυνες το σήμα κατατεθέν και των 2 και μπροστά κάπως θα μπει το γκολ. Αν πρέπει να επιλέξω κάποιον, θα παώ με τον Σούλη Παπαδόπουλο, γιατί η Προοδευτική του ακόμα μνημονεύεται και είναι κρίμα που λείπει από τις μεγάλες κατηγορίες.
Ιωάννης Κυράπογλου
Δεν υπάρχει δίλημμα. Μπάμπης Τεννές ξανά και ξανά. Του Μουρίνιο το λεωφορείο μπορεί να σε χαλάει αλλά του Μπάμπη ποτέ. Έχει κάτσει στον πάγκο μιας δεκάδας και βάλε καλτ ομάδων. Καλλιθέα, Αθηναϊκός, Καλαμάτα, Πανηλειακός, Ακράτητος, Λεβαδειακός, Εθνικός Αστέρας, Παναχαϊκή, Λαμία, Σμύρνη και Άρης. Όσα θα θέλαμε να ζήσουμε σε 10 ζωές ο Μπαμπίνος τα έχει ζήσει σε μία. Το δόγμα είναι φουλ άμυνα αλλά και προβιβασμούς έχει γράψει και όμορφο ποδόσφαιρο έχει στο παλμαρέ του. Enough said.
Γιώργος Βαρούχας
Δύο υπερκάλτ διδάσκαλοι, δύο τιτάνες της προπονητικής, δύο άνθρωποι ειδικών αποστολών που παίρνουν δουλειές που άλλοι δεν θα τολμούσαν ποτέ. Ο μεν ξεκίνησε να διδάσκει κοντά στα 40 ενώ ο δε ως άλλος Βίλας Μπόας στα 32 του ήταν κόουτς στην ομάδα της καρδιάς του (Προοδευτική). Και οι δύο έχουν τόσες πολλές παραστάσεις από διαφορετικά μέρη που θα μπορούσαν να είναι συντελεστές σε μια εκπομπή τύπου “Μένουμε Ελλάδα”. Από την μια ο Sir Babis Ο Tennes ήταν ο πρώτος που είδε το ονοματεπώνυμό του να χωρίζεται από το οριστικό άρθρο. Ενώ δεν μπορείς να το πεις αυτό για τον Σούλη, ο Σούλης Παπαδόπουλος είναι σκέτο ο Σούλης και το έχει κερδίσει πανηγυρικά. Ο Μπάμπης ο Τεννές ειδικεύεται στις ανόδους και ο Σούλης στην παραμονή της ομάδας (στα μπαράζ). Ο ένας έχει την διαχρονική περουκάρα, ο άλλος το διαχρονικό γλυμμένο μαλλί. Ο Μπάμπης Ο Τεννές σύστησε το 3-3-3-1 κάποτε με τον Άρη, ο Σούλης ήταν πρωτομάστορας του λεωφορείου. Μολονότι όπως είπε και ο Γιώργος ο Σαββίδης (είδατε που το πάω) πάνω ότι η Προοδευτική του Σούλη είναι πιο διαχρονική από τις ομάδες που έχει προπονήσει ο Τεννές, διαλέγω τον δεύτερο. Με τον Μπάμπη τον Τεννέ λοιπόν.
Φίλιππος Δημόπουλος
Καλός ο Σούλης Παπαδόπουλος και τον αγαπάμε για την μακρά θητεία του στην Προοδευτική και γενικά μας θυμίζει το αγαπημένο μας καλτ Ελληνικό πρωτάθλημα. Αλλά ο Μπάμπης ο Τεννές (ναι ακούγεται σαν Ιρλανδός με τα ”ο” που του βάζουν όσοι αναφέρονται σε αυτόν) είναι ένας. Είναι ο καλύτερος προπονητής στην Ελλάδα στο να ανεβάζει ομάδες από την Β’ στην Superleague. Το έχει κάνει αρκετές φορές και συνεχίζει να το κάνει με τελευταία την Λαμία. Στην Α συνήθως δεν αντέχει πολύ αλλά μετά ξέρει τι πρέπει να κάνει και το κάνει καλύτερα από όλους. Σούλη σε λατρεύω αλλά Τεννές είναι ένας!
Θέμης Λιουδάκης
Λένε πως «εχθρός του καλού είναι το καλύτερο». Εμείς θα μπορούσαμε να πούμε πως «εχθρός του Μπάμπη του Τεννέ είναι ο Σούλης ο Παπαδόπουλος». Τόσο απλά. Τόσο στρωτά. Τόσο direct. Αν ο Τεννές απλά ανεβάζει τις ομάδες που αναλαμβάνει από τα… αλώνια στα σαλόνια, τότε ο Παπαδόπουλος τις κάνει να παίζουν μπαλάρα. Και ενίοτε να τη χάνουν. Αλλά ο προπονητής της καρδιάς μας (μαντέψτε ποιος είναι) κάθε Μάιο πανηγυρίζει. Είτε είναι στον Βόλο, είτε στη Κατερίνη. Οπότε κανένα δίλημμα. Respect για τον άνθρωπο που έκανε τον Άρη τη σεζόν 2012-2013, λίγο πριν εκείνη τελειώσει, να θυμίζει Μπαρτσελόνα. Ή μήπως η Μπαρτσελόνα, Άρη; Τροφή για σκέψη λοιπόν.