Ο Λουίς Φιλίπε Μαδέιρα Καέιρο Φίγκο, ή αλλιώς Λουίς Φίγκο, ήταν ένας από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές της γενιάς του. Με σχεδόν 700 συμμετοχές σε συλλογικό και εθνικό επίπεδο και 100+ ασίστ και γκολ στην καριέρα του, ο Λουίς Φίγκο γεννήθηκε για να μαγεύει με τη μπάλα. Αλλά και να προκαλεί με τις αντιδράσεις του.
Γεννημένος στις 4 Νοεμβρίου 1972, ο Λουίς Φίγκο αρχικά ξεκίνησε να παίζει φούτσαλ πριν μεταπηδήσει στο ποδόσφαιρο. Όπως έχει αναφέρει και σε συνεντεύξεις του, μέσω του φούτσαλ κατάφερε να έχει άρτια τεχνική κατάρτιση. Μεταπήδησε στο ποδόσφαιρο και στις ακαδημίες της Σπόρτινγκ Λισαβόνας και έκανε το επίσημο ντεμπούτο του το 1990. Στην ομάδα της Λισαβόνας έμεινε μέχρι το 1995 και την τελευταία του χρονιά κατέκτησε το Κύπελλο Πορτογαλίας.
Γενικά η Σπόρτινγκ Λισαβόνας μπορεί να είναι η τρίτη μεγαλύτερη ομάδα της Πορτογαλίας και να έβγαζε πάντα παιχταράδες (με αποκορύφωμα τον Κριστιάνο Ρονάλντο), αλλά είναι η επιτομή της μιζέριας. Ή αλλιώς η Τότεναμ της Πορτογαλίας. Όσον αφορά τον Λουίς Φίγκο, είχε ήδη κατακτήσει το Ευρωπαϊκό κάτω των 16 με την Εθνική Πορτογαλίας και το Παγκόσμιο Κύπελλο κάτω των 20. Εκατοντάδες σκάουτερ είχαν τσεκάρει τον Λουίς Φίγκο τα χρόνια που έπαιζε στην Σπόρτινγκ Λισαβόνας, αλλά η Μπαρτσελόνα είναι αυτή που κατάφερε και τον υπέγραψε το καλοκαίρι του 1995.
Στην ομάδα της Καταλονίας, ο Λουίς Φίγκο εκτόξευσε τις μετοχές του στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο. Σε μια ομάδα που πάντα ήθελε να παίζει επιθετικό ποδόσφαιρο, ο Φίγκο συνεργάστηκε με Ρονάλντο, Ριβάλντο, Πάτρικ Κλάιφερτ, Πεπ Γκουαρντιόλα, Λουίς Ενρίκε και άλλους. Στα 5 χρόνια που έμεινε στην Καταλονία, ο Λουίς Φίγκο κατέκτησε δύο πρωταθλήματα, δύο Κύπελλα Ισπανίας και το Κύπελλο Ουέφα. Σε 172 συμμετοχές με τους μπλαουγκράνα, σημείωσε 30 γκολ, χάρισε ακόμα περισσότερες ασίστ αλλά κυρίως μάγευε με τις ενέργειές του, παίζοντας συνήθως ως δεξί εξτρέμ.
Ποτέ του όμως δεν ήταν εύκολος χαρακτήρας. Αλαζονικός στις δηλώσεις του και θεωρώντας τον εαυτό του μεγαλύτερο από κάθε ομάδα, έδειξε με κάθε τρόπο ότι δεν τον ένοιαζε η πίστη σε μία ομάδα αλλά να είναι ο ίδιος ο απόλυτος σταρ. Παρά τους όρκους πίστης στην Μπαρτσελόνα, είχε ήδη αποφασίσει ότι θα πάει σε άλλη ομάδα. Και η ομάδα στην οποία θα ταίριαζε γάντι, ήταν φυσικά η Ρεάλ Μαδρίτης.
Ο Φλορεντίνο Πέρεθ, που ήταν ήδη πρόεδρος της Ρεάλ από το 1995, για να επανεκλεγεί, δήλωσε ότι θα φέρει στην ομάδα τον Λουίς Φίγκο. Και το κατάφερε το 2000, πληρώνοντας τη ρήτρα του Φίγκο που ήταν 62 εκατομμύρια ευρώ, το μεγαλύτερο ποσό που είχε δοθεί ποτέ για έναν ποδοσφαιριστή εκείνη την εποχή.
Με τη μεταγραφή του Λουίς Φίγκο, ξεκινούσε και επίσημα η εποχή των Γκαλάκτικος στην Ρεάλ Μαδρίτης. Με απλά λόγια, θα έρχονται στην Ρεάλ οι καλύτεροι παίχτες παγκοσμίως, ανεξάρτητα από το πόσο κοστίζουν. Και τα πέντε χρόνια που ο Λουίς Φίγκο έμεινε στη Ρεάλ, συνεργάστηκε με τους καλύτερους. Ρονάλντο, Ζιντάν, Μπέκαμ, Ρομπέρτο Κάρλος, μαζί με τους ήδη υπάρχοντες Ραούλ και Κασίγιας, συνέθεταν μια τρομακτική ομάδα. Κι όμως, αυτό δε μεταφράστηκε απόλυτα σε τίτλους. Στα 5 χρόνια που έμεινε στη Μαδρίτη, ο Λουίς Φίγκο κατέκτησε 2 πρωταθλήματα και ένα Τσάμπιονς Λιγκ. Απολογισμός σχετικά μικρός, αν αναλογιστούμε τα λεφτά που ξόδεψε ο Πέρεθ.
Στην Βαρκελώνη δε συγχώρεσαν ποτέ την προδοσία του. Κάθε φορά που η Ρεάλ Μαδρίτης πατούσε το πόδι της στο Καμπ Νου, όλο το γήπεδο έβριζε τον Λουίς Φίγκο. Θεωρείται (και όχι άδικα) μία από τις μεγαλύτερες προδοσίες στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Ο Λουίς Φίγκο, ο άνθρωπος που όλοι λάτρεψαν και που ο ίδιος έλεγε συνέχεια πόσο καλά ήταν στην Μπαρτσελόνα, πήγε στην Ρεάλ Μαδρίτης και δήλωνε περήφανος για την Ρεάλ. Μία από τις πιο ακραίες πάντως αντιδράσεις των οπαδών της Μπαρτσελόνα ήταν το 2002, όταν κάποιος του πέταξε μια γουρουνοκεφαλή!
Το 2000 κατέκτησε τη Χρυσή Μπάλα, κυρίως για τα κατορθώματά του με την Μπαρτσελόνα. Για να τελειώσουμε με τις επιδόσεις του σε συλλογικό επίπεδο (πριν πάμε δηλαδή στην Εθνική Πορτογαλίας), την τελευταία του σεζόν στη Ρεάλ Μαδρίτης (2004-2005), ταλαιπωρήθηκε από αρκετούς τραυματισμούς και είχε χάσει τη θέση βασικού. Κάπου εκεί ήρθε η Ίντερ και τον πήρε στην Ιταλία, όπου ο Φίγκο κατέκτησε 4 πρωταθλήματα Ιταλίας καθώς και ένα Κύπελλο Ιταλίας, αλλά είχε χάσει την αίγλη που είχε λίγα μόλις χρόνια πριν. Το 2009 αποσύρθηκε από την ενεργό δράση.
Και πάμε τώρα στην Εθνική Πορτογαλίας. Οι Πορτογάλοι είχαν πάντα μεγάλες απαιτήσεις από τον Λουίς Φίγκο. Σε μια ομάδα που έβγαζε συνέχεια σπουδαίους ποδοσφαιριστές, η Εθνική ανδρών δεν κατάφερνε να κάνει κάτι καλύτερο από το να φτάνει μέχρι τα προημιτελικά κάποιας διοργάνωσης. Αλλά όλα φάνηκε να αλλάζουν το 2004. Η Πορτογαλία φιλοξενούσε το Euro 2004 και είχε ένα από τα καλύτερα ρόστερ της διοργάνωσης. Ντέκο, Ρικάρντο Καρβάλιο, ο ανερχόμενος Κριστιάνο Ρονάλντο και φυσικά ο Λουίς Φίγκο, ενώ στον πάγκο είχε τον Λουίς Φελίπε Σκολάρι, που είχε οδηγήσει τη Σελεσάο στην κατάκτηση του Μουντιάλ του 2002.
Παρά το κακό ξεκίνημα με την απρόσμενη ήττα από την Εθνική Ελλάδας με 2-1, οι Πορτογάλοι συνήλθαν και αφού προκρίθηκαν στα πέναλτι εναντίον των αίωνιων λούζερ Άγγλων, όλοι νόμιζαν ότι είχε έρθει η ώρα τους να ανέβουν στον θρόνο της Ευρώπης. Πέρασαν και το εμπόδιο των Ολλανδών στα ημιτελικά και είχε έρθει η ώρα του τελικού. Όλοι οι Πορτογάλοι (και όχι μόνο) πίστευαν ότι δε γίνεται να χάσουν και δεύτερη φορά από την Ελλάδα. Αλλά ο Άγγελος Χαριστέας είχε άλλη άποψη. Οι Πορτογάλοι έχασαν με 1-0 για δεύτερη φορά μέσα στην έδρα τους και ήταν πραγματικά απαρηγόρητοι.
Ο Λουίς Φίγκο πάντως κατάφερε να οδηγήσει την Πορτογαλία μέχρι τα ημιτελικά του Μουντιάλ του 2006, όπου έκτοτε αποσύρθηκε από την Εθνική Πορτογαλίας. 20 χρόνια πάντως μετά το κάζο του 2004, στο φιλικό που είχαν οι παλαίμαχοι της Εθνικής Ελλάδας με τους UEFA All Stars, ο Λουίς Φίγκο ήταν τέρμα σκαλωμένος και έβγαζε κόμπλεξ, όπως δήλωσαν παίχτες της Εθνικής Ελλάδας. 20 χρόνια και ακόμα να ξεχάσει αυτήν την ήττα.
Για το τέλος, παραθέτουμε και τις θρυλικές διαφημίσεις της NIKE, με τεράστια ονόματα του παγκόσμιου ποδοσφαίρου και ανάμεσά τους φυσικά ήταν ο Λουίς Φίγκο. Δε θέλουμε να ακουστούμε μπαρμπάδες, αλλά δεν τις κάνουν έτσι πλέον τις διαφημίσεις.
