Μόνο στην Ελλάδα μας υπάρχει τέτοιος φανατισμός για τις ξένες ομάδες;
Από τις μεγαλύτερες ένοχες απολαύσεις μου είναι να διαβάζω τα σχόλια στα μεγάλα δημοσιογραφικά σάιτ μετά από κάποια έκβαση ξένου αγώνα. Γιατί εκεί βρίσκω μαργαριτάρια για σχόλια (στα σόσιαλ μήντια υπάρχει ανεκτίμητης αξίας χιούμορ) αλλά και μένω συνεχώς έκθαμβος από το πόσο φανατισμένοι είμαστε εμείς οι Έλληνες με οτιδήποτε υποστηρίζουμε.
Το ερώτημα είναι αν άραγε οπαδοί ομάδων σε όλο τον κόσμο εκφράζουν την αγάπη και το μίσος τους για μια ΞΕΝΗ ομάδα όπως οι Έλληνες. Θα έβλεπε κάποιος αλλού αντίστοιχη εικόνα με το μεσαίο δάχτυλο σηκωμένο στον Μέσι;
Φίλοι, επίσημα και μη οπαδών κάθε ομάδας, π.χ. της Μίλαν και της Ίντερ, υπάρχουν σε όλο τον κόσμο. Θα δουν τα ματς, θα σχολιάσουν, θα αγοράσουν εισιτήρια να δουν τις αγαπημένες ομάδες τους, θα υποστηρίξουν με κάθε τρόπο και ας είναι σε άλλες χώρες.
Μπαίνουν όμως μετά από κάθε αγώνα στις αντίστοιχες σελίδες στο facebook και σχολιάζουν οι οπαδοί τους ως εξής;
“Χ, ο μπαμπάς της Ίντερ”, “Ιντεράκια δεν μας βλέπετε”, “το πόσο πόνο σας έχει προκαλέσει η Μίλαν φαίνεται από τα σχόλια από κάποιους που τελευταία φορά που χάρηκαν ήταν σε υγρή μορφή”;
Θα γράψει ο Δανός φίλος της Μάντσεστερ για μια νίκη της Λίβερπουλ “καιρός να χαρείτε και εσείς, με τόση ψ**ή που έπεσε τόσα χρόνια από τον Άλεξ”.
Θα γράψει άραγε ο Γερμανός φίλος της Ρεάλ σε άρθρο για την Μπαρτσελόνα “ΜΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΠΑΝ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΜΠΑΚ; ΜΑ ΕΡΙΞΑΝ ΤΕΣΣΑΡΑ; Π***ΤΣΑ ΚΑΙ ΕΚΕΙ ΚΑΤΑΛΩΝΑΚΙΑ ΝΑ ΒΛΕΠΕΤΕ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΡΕΑΛ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙ ΚΑΙ ΤΟ 26ο”;
Θα γράψει ο Ρουμάνος φίλος της Ντόρτμουντ για μια ήττα της Μπάγερν “κάθε π**τσα στην Μπάγερν είναι “;
Είναι στην κουλτούρα μας να παθιαζόμαστε με το καθετί. Και φυσικά να διχαζόμαστε από τότε που κατοικήθηκε η χώρα. Nα φανατιζόμαστε και να δεχόμαστε χωρίς φιλτράρισμα το σανό που μας δίνουν.
Όλοι έχουμε την ανάγκη να ανήκουμε κάπου και το μοιραζόμαστε.
Αυτό ωστόσο με εμάς να το δείχνουμε στην πιο εμφατική και ακραία του μορφή είναι ίσως μοναδικό.
Μπορεί να κάνω και λάθος, ίσως και αλλού να είναι τόσο ακραίοι αλλά τόσο γλαφυρές περιγραφές χρησιμοποιώντας κάτι τόσο δυνατό σαν την γλώσσα μας, επιτρέψτε μου να αμφιβάλλω.
