Άπειρες καλτ φιγούρες έχουν περάσει από το ελληνικό πρωτάθλημα κι αυτός είναι άλλωστε κι ο λόγος ύπαρξής μας. Οι περισσότεροι ήρθαν με τυμπανοκρουσίες και αποδείχτηκαν μόνο για κανά ποτάκι στην παραλιακή ή για κοψίδια στην Βαρυπόμπη. Αλλά σχεδόν όλοι έδειξαν τα διαπιστευτήρια τους έστω και σε ΈΝΑΝ επίσημο αγώνα. Ο ήρωας για τον οποίο θα μιλήσουμε σήμερα δεν έκανε ούτε αυτό.
Ταξιδεύουμε στο μακρινό πλέον 2005 (πως περνάνε τα χρόνια ρε), όπου ο Ολυμπιακός ψάχνει έναν τερματοφύλακα που θα μπορεί να βάλει δύσκολα στον Αντώνη Νικοπολίδη και να παλέψει για θέση βασικού. Και τον βρίσκει στο πρόσωπο του Έρβιν Λέμμενς. Με αξιοπρεπές βιογραφικό και πάνω από 100 συμμετοχές στην Πριμέρα Ντιβισιόν με Σανταντέρ και Εσπανιόλ, ο Βέλγος πορτιέρο δείχνει μια τίμια λύση για μπακ-απ και γιατί όχι το κάτι παραπάνω.
Όλα αυτά έως ότου ο Ολυμπιακός κατέβηκε να παίξει φιλικό με την Λίβερπουλ. Σίγουρα, οι φίλοι του Ολυμπιακού που κάθονται και παρακολοθούν την ομάδα τους ακόμα και στα φιλικά, δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσουν αυτό το φιλικό. Και όχι τόσο λόγω του σπουδαίου αντιπάλου, αλλά λόγω μιας εξαιρετικής εμφάνισης του Βέλγου πορτιέρο που στάθηκε ικανή να μείνει στον πάγκο για ένα χρόνο παλεύοντας μεταξύ πάγκου κι εξέδρας με τον τιμιότατο Κλέοπα Γιάννου. Αλλά γιατί συνέβη αυτό; Απλά απολαύστε τις στιγμές μαγείας που ακολουθούν και εστιάστε στις φορές που η μπάλα φτάνει στην περιοχή του Ολυμπιακού. Και όλα αυτά σε ένα ματς.
Ο Λέμενς αργότερα άραξε στο συμβόλαιό του μέχρι το 2007, δεν είχε πρόβλημα να γίνει και τέταρτος τερματοφύλακας.
Μετά από ενάμιση χρόνο, πήγε για έξι μήνες στην Ολλανδία, εκεί δεν ψήθηκαν με τις εμφανίσεις του.
Το καλοκαίρι του 2007 πήγε στο Βέλγιο, όπου έκλεισε και την καριέρα του.
Από το 2013 είναι προπονητής τερματοφυλάκων στην Εθνική Βελγίου!
Μερικές δηλώσεις που είχε κάνει κατά καιρούς, παρμένες από την ιστοσελίδα του ΦΩΣ:
- Όταν έφτασα στην Αθήνα, έξι σωματοφύλακες με περίμεναν και μπήκαμε σε ένα πολύ σικ αυτοκίνητο με φιμέ τζάμια. Τότε συνειδητοποίησα πως θα ζούμε μια μοναδική εμπειρία.
- Όταν πήρα μεταγραφή στην ομάδα το 2005, είχε χάσει το πρωτάθλημα ύστερα από επτά συνεχείς τίτλους. Κάτι το οποίο ο πρόεδρος δεν μπορούσε να το χωνέψει με τίποτα! Συχνά μας ασκούσε πίεση, μάλιστα όταν βλέπαμε καμία εικοσαριά σωματοφύλακες στην προπόνηση, ξέραμε ότι ο πρόεδρος θα ερχόταν.
- Ο κ. Κόκκαλης είναι ένας από τους πιο πλούσιους ανθρώπους στην Ελλάδα. Όταν ο πρόεδρος ερχόταν να μας μιλήσει, όλοι καθόμασταν [σούζα]. Οι νέοι παίκτες γνώριζαν τι συνέβαινε και δεν τους φαινόταν παράξενο. Μόνο όταν καθόταν ο πρόεδρος καθόμασταν και οι υπόλοιποι.
- Όταν καταλάβεις πόσα χρήματα έβαζε στην ομάδα για παίκτες και εγκαταστάσεις, είναι λογικό να περιμένει κάτι για αντάλλαγμα. Στον Ολυμπιακό μετρά ένα πράγμα, η νίκη.
- Οι φίλοι του Ολυμπιακού είναι τρελοί. Στα παιχνίδια εναντίον της ΑΕΚ και του Παναθηναϊκού τα εισιτήρια εξαφανίζονταν αμέσως. Το γήπεδο ήταν γεμάτο με κόκκινες φανέλες, χωρίς φιλοξενούμενους. Αυτό γινόταν για να αποφευχθούν τα επεισόδια. Οι φίλοι του Ολυμπιακού είναι οι περισσότεροι στην Ελλάδα, ακόμα και στο πιο απίθανο μέρος έβρισκες οπαδούς του.
- Σε ένα ματς εναντίον του ΠΑΟΚ και δέκα λεπτά πριν λήξει η αναμέτρηση οι οπαδοί των αντιπάλων ξήλωσαν κομμάτια από τσιμέντο και τα πετούσαν στο γήπεδο σαν φρίσμπι! Αν σε πετύχαινε ένα από αυτά, σίγουρα θα έπεφτες νεκρός. Υπήρχαν και στιγμές που απειλούσαν τον προπονητή μας, Τροντ Σόλιντ.
- Είχα καλές σχέσεις με τον Ριβάλντο. Ναι, αυτόν που είχε παίξει σε Μπαρτσελόνα και Μίλαν. Πηγαίναμε κάθε μέρα μαζί για προπόνηση, γιατί μιλούσα ισπανικά και μπορούσα να συνεννοηθώ μαζί του
Καλτ μορφή που κέρδισε την θέση του στο πάνθεον της χώρας.
