“Ο Μπενουά Ασού Εκοτό δεν γούσταρε το ποδόσφαιρο. Θα ήταν μιάμιση το μεσημέρι, μισή ώρα πριν τον αγώνα και μας ρωτούσε με ποιον θα παίζαμε. Του λέγαμε ρε Μπενουά όλη την εβδομάδα μιλούσαμε γι’αυτόν τον αγώνα…Όσο για τα γεύματα πριν τον αγώνα ήταν κανόνας λίγο πολύ για όλους μας: μακαρόνια, κοτόπουλο και καμία σάλτσα. Ο Μπενουά θα έρχονταν με μια σακούλα από τα Τέσκο με ένα κρουασάν, μια ζεστή σοκολάτα, μια κόκα κόλα και πατατάκια. Αλλά δούλεψε. Ήταν πάντα σε τρομερή φόρμα και τραυματίζονταν σπάνια”.
Αυτά δήλωνε στην υπέροχη αυτοβιογραφία του ο καταπληκτικός κύριος Κράουτς για τον παλαιότερο συμπαίκτη του στην Τότεναμ.
Ο Μπενουά Ασού Εκοτό έμεινε στο Λονδίνο εννέα χρόνια συνολικά, έχοντας και έναν δανεισμό στην Κουίνς Παρκ Ρέιντζερς. Συνολικά έπαιξε περίπου 180 ματς στην Πρέμιερ Λιγκ με 4 γκολ ως αριστερός μπακ / χαφ. Ήταν ένα μοντέρνο φουλ μπακ με ασταμάτητο τρέξιμο που όργωνε την πλευρά.
Ας αφήσουμε τον Κράουτς να συνεχίσει για τον Μπενουά: “Ήταν ένας χαρισματικός ποδοσφαριστής που μπορούσε να κάνει ακόμη περισσότερα. Μας έλεγε ψυχρά ότι δεν τον ένοιαζε το ποδόσφαιρο και ήξερε το πολύυ 4-5 παίκτες που τους ήξερε όλος ο κόσμος και αυτό ήταν. Δεν έβλεπε ματς, έρχονταν, έκανε την δουλειά του και δεν έκανε παρέα με κανέναν μας.”
Αυτά δεν χρειάζονταν να τα πει ο Κράουτς, τα έλεγε συνέχεια ο ίδιος ο Mπενουά και σταδιακά δημιούργησε μια καλτ περσόνα στο Νησί δικαίως.
Ο Εκοτό δεν ήταν ποτέ ο τυπικός ποδοσφαιριστής και το έδειχνε συνεχώς με τις δηλώσεις του.
Από την πρώτη στιγμή έκανε ξεκάθαρο ότι βλέπει το ποδόσφαιρο μόνο επαγγελματικά.
“Θέλω να πω, αυτοί όλοι έχουν δύο προσωπικότητες; Ξέρω ότι λένε ψέματα και εγώ το σιχαίνομαι και είμαι ειλικρινής.”
Γιατί ήρθα στην Αγγλία; Για δουλειά, για μια καριέρα 10-15 χρόνων. Καλά είναι δεν λέω αλλά το ποδόσφαιρο δεν είναι το πάθος μου. Φτάνω στην προπόνηση το πρωί και είμαι επαγγελματίας 100%. Φεύγω και μετά κάνω τουρισμό στο Λονδίνο, δεν παίζω ποδόσφαιρο.
Σε όποια δουλειά και να πας, τα λεφτά είναι αυτό που ζητάς πρώτο. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί όλοι σοκάρονται και λένε ότι είμαι μισθοφόρος όπως είχε πει και ο πρόεδρος της προηγούμενης μου ομάδας. Όλοι οι παίκτες είναι έτσι.”
Για την ίδια την Πρέμιερ Λιγκ πίστευε ότι είναι ένας κόσμος πλασματικός.
“Γι’αυτό δεν καίγομαι για το ποδόσφαιρο, όταν είσαι επαγγελματίας περιτρυγυρίζεσαι από ανθρώπους επειδή παίζεις ποδόσφαιρο και μόνο. Το ίδιο και με τις γυναίκες. Δεν είναι καλό να γνωρίζεις γυναίκες όταν είσαι 26 και ποδοσφαιριστής.
Δεν έχω πρόβλημα με κανέναν συμπαίκτη μου, περισσότερο έχω μια χημεία με τον Ντεφόε και τον Λένον. Ωστόσο δεν μιλώ με κανέναν στο τηλέφωνο. Δεν πιστεύω στις φιλίες του ποδοσφαίρου”.
Παράλληλα, τόνιζε ότι δεν ήθελε καμία συνεργασία με χορηγούς (συγκεκριμένα το πουτανάκι τους κατά λέξη) και πάντα έπαιρνε τα παπούτσια του με 30 λίρες από το e-bay.
Ωστόσο το ποδόσφαιρο ήταν η μόνη διαφυγή να εξασφαλίζει τα προς το ζην.
Το σχολείο το παράτησε στα 16 και όπως δηλώνει και ο ίδιος:
“Δεν μ’αρεσε το σχολείο και ήξερα ότι δεν θα ήθελα ποτέ να δουλέψω σε ένα γραφείο με 1500 τον μήνα και να πάρω ένα σπίτι στα προάστια. Οπότε αφοσιώθηκα στο ποδόσφαιρο και δίνω τον καλύτερο εαυτό μου. Είμαι έτοιμος να χάσω δόντι ή μάτι όταν παίζω”.
Το 2013 ο ήρωάς μας είχε επιδοτήσει σεμινάρια για παιδιά να βελτιώσουν τις σχέσεις τους με τα μαθηματικά, την φυσική ενώ παίζουν και ποδόσφαιρο παράλληλα.
Την ίδια χρονιά χρηματοδότησε και έγινε πρεσβευτής μιας οργάνωσης που παρέχει εμβόλια για την ογχοκερκίαση.
“Θέλω να με θυμούνται ως κάποιον που βοήθησε κόσμο ενώ έπαιζε ποδόσφαιρο, γιατί ως ποδοσφαιριστής δεν βοηθάς. Ξέρω ότι μπορώ να κάνω τους ανθρώπους χαρούμενους κάθε σαββατοκύριακο αλλά δεν αλλάζω τις ζωές τους.”
Πριν περάσουμε στο καρακάλτ κεφάλαιο με την Εθνική Καμερούν, ο ίδιος αν και γεννημένος στην Γαλλία δήλωσε ότι ποτέ δεν αισθάνθηκε Γάλλος και προτίμησε να παίξει με την χώρα των ριζών του και μάλιστα ήταν περήφανος γι’αυτό και για το πόσο η οικογένειά του χαίρονταν για την επιλογή του.
Και εμείς είμαστε χαρούμενοι Ασσού γι’αυτή την επιλογή σου γιατί πρωταγωνίστησες στην πιο καλτ ομάδα των Μουντιάλ.
Αυτή του Καμερούν 2014.
Μια θεότρελη ομάδα με τον Εκοτό να τρώει Μακντόναλντς συνεχώς έξω και να μην συμμετέχει στα δείπνα της ομάδας γιατί απλά του άρεσαν και δεν γούσταρε τα φαγητά που τους πρόσφεραν.
Παίκτες που χάνονταν και δεν μπορούσαν να τους βρουν και φυσικά το παρακάτω βίντεο με τον ήρωα να πλακώνεται με συμπαίκτη του.
Άξιζε το άρθρο του ο Μπενουά με το παραπάνω, δεν νομίζετε;