Η ωδή για τον Λουκά Βύντρα, γραμμένη από φίλο της σελίδας, όταν πήγε στην Λεβάντε, είναι ένα all-time classic από τότε που δημιουργήθηκε η σελίδα μας και την παρουσιάζουμε όλο καμάρι προς τιμήν και των δυο.
“Απ’ την Ηλεία κίνησες με κόκκινο όλο χάρη, μα δεν σου ήταν αρκετό τους έδωσες παπάρι
Ήταν οι βλέψεις μέγιστες το χάρισμα περίσσιο, το στυλ σου απαράμιλλο και το μαλλί σου ίσιο
Γι’ αυτό λοιπόν κατάφερες τριφύλλι να φορέσεις, στην Παιανία πια να ζεις με τις πολλές ανέσεις
Δειλά δειλά ξεκίνησες να γίνεις σαν τον Γιούρκα, κακία αντιμετώπισες σε βάλανε στην φούρκα
Τρανή σελίδα έγραψες με γκολ στην Λεωφόρο, μα ούτε τότε σου ‘δωσαν καν της τιμής τον φόρο
Ιδρώτας τρέξιμο δουλειά και πείσμα σαν γαϊδούρι, λακωνικός και τίμιος χωρίς φρου φρου και μούρη
Τα λάθη σου ανθρώπινα το κράξιμο βαρύ, μα εσύ με γκολ απάντησες και μες το χαιμπουρί
Με ζήλο μάρκαρες εσύ ριμπο ζοελ εντίνιο και από τον χάρτη έσβησες τον λιγο ροναλτίνιο
Ύμνος στα χείλη οπαδών ήταν το όνομα σου, ο κόσμος όλος φώναζε για το κατόρθωμα σου
Πήρες φανέλα βασικού την κράτησες στο σπίτι, μα ήσουν πάντα ταπεινός εσύ σαν το σπουργίτι
Τα τακλινγκ σου απίστευτα οι σέντρες σου διαβήτης, την μπάλα δεν ξεκόλλαγες λες κι ήσουνα μαγνήτης
Στην Αρκαδία έγραψες στο βούρκο ιστορία, πρωτάθλημα μας χάρισες με γκολ σαν Ντι Μαρία
Έγινες μέχρι κι αρχηγός πήρες μεγάλο χρίσμα, μα σε ‘φαγαν των γραφικών η γκρίνια και το πείσμα
Μα πάλι ήσουν τίμιος έδειχνες σαν αρνάκι, το όνομα σου ακούστηκε κι από τον Μαρινάκη
Όμως εσύ τον έφτυσες προτίμησες Λεβάντε και μια τώρα η ευχή, γάμα τους Λούκα αντε!”