Πολλά άρθρα έχουν γραφτεί για άπειρους μεγάλους ποδοσφαιριστές και σήμερα εγώ θα αποκαταστήσω την αδικία για έναν που ομόρφυνε το ποδόσφαιρο για αρκετό καιρό όσο βρισκόταν στο υψηλότερο επίπεδο: τον Ραούλ Μεϊρέλες. Τον τρελάρα αυτόν, με τα εκκεντρικά κουρέματα, το τεχνικό αλλά και τσαπατσούλικο συνάμα στιλ παιχνιδιού που μας χάρισε λίγη από την ποδοσφαιρική αλητεία που όλο και περισσότερο μας λείπει τα τελευταία χρόνια.
Ο Μεϊρέλες ξεκίνησε την καριέρα του στην Μποαβίστα και σχετικά γρήγορα τα τσακάλια του scouting team της Πόρτο τον έκαναν δικό τους. Παίκτης που παίζει από το 6 ως το 10 με ευκολία, το θέμα ήταν να του δώσουν αγωνιστική ταυτότητα έτσι ώστε να κάνει τη διαφορά σε κάποια συγκεκριμένη θέση του κέντρου κι όχι να κάνει χαμαλίκια χαμένος μεταξύ ενός σώματος οκταριού, τεχνικής δεκαριού και τρεξιμάτων εξαριού.
Το βρήκε το ρόλο που του άρμοζε στην Πόρτο, ως box to box μέσος κι η μεταγραφή στη Λίβερπουλ μετά από 4 Πρωταθλήματα Πορτογαλίας, ήρθε. Εκεί ψηφίστηκε μέχρι κι ο καλύτερος παίκτης του Πρωταθλήματος από τους οπαδούς, παρόλο που η Λίβερπουλ τερμάτισε έκτη, όντας ο καλύτερός της παίκτης με 5 γκολ κι 6 ασίστ στην πρώτη του χρονιά στο πιο δύσκολο Πρωτάθλημα της Γης.
Κι έπειτα; Η παράνοια. Ζητάει να παραχωρηθεί την τελευταία ημέρα των μεταγραφών, η Λίβερπουλ έτσι απλά το δέχεται και παραχωρεί στην άμεση ανταγωνίστριά της, την Τσέλσι τον Μεϊρέλες για μονάχα 12 εκατομμύρια λίρες. Μιλάμε για τον παίκτη που στην ουσία κρατούσε το κέντρο μόνος του εκείνη την πρώτη του χρονιά στην Αγγλία! Ο Μεϊρέλες πήγε και «γλύκανε» το κέντρο των μπλε, πήρε FA Cup ΚΑΙ Tσάμπιονς Λιγκ σε μία σεζόν κι από εκεί και πέρα, αποφάσισε να το ρίξει στις διακοπές.
Τουρκία και Φενέρμπαχτσε η επιλογή του, ενώ φυσικά δεν έλειπε από τις επιλογές των ομοσπονδιακών του προπονητών του. Πέρασε ζωή και κότα στην Τουρκία όντας κι αξιοπρεπέστατος μέσα στο γήπεδο, τσίμπησε Πρωτάθλημα και Κύπελλο στα 3 του χρόνια εκεί και σταμάτησε την καριέρα του στα 33 του.
Τίμιος, κυμπάρης και μερακλής. Άφησε το στίγμα του σε κάθε ομάδα που πέρασε, λατρεύτηκε από τους οπαδούς των ομάδων του γιατί ήταν μεγάλη στιλάρα κι όσα είχε να δώσει, τα έδινε εντός αγωνιστικών χώρων αλλά στο τέλος προτίμησε την Τουρκία από την τριβή σε μεγάλο πρωτάθλημα και υψηλούς ρυθμούς. Μποέμ τύπος, το δίχως άλλο ο Ραούλ Μεϊρέλες, ένας τύπος που ξέρεις πως προτίμησε το να περάσει καλά στη ζωή του παρά να χαθεί μέσα στη μετριότητα και την κριτική. Έκανε εξαιρετικές χρονιές σε Πόρτο, ξεχώρισε στη Λίβερπουλ, έκανε level up στην Τσέλσι, πήρε αυτό που άλλοι μοχθούν μία ζωή, σε μία μόλις χρονιά, κι έπειτα το έριξε στην καλοπέραση.
Χρόνια πολλά τυπάρα Μεϊρέλες…
