Ο ορισμός του cult hero και του streets will not forget στο Νησί, είναι ο Νολμπέρτο Σολάνο. Είναι ο πρώτος Περουβιανός που έπαιξε ποτέ στη Πρέμιερ Λιγκ για μια δεκαετία φορώντας τις φανέλες της Νιούκαστλ (δις), Άστον Βίλα και Γουέστ Χαμ. Aγωνίζονταν στη δεξιά μεριά του κέντρου, σε εποχές που το 4-4-2 μεσουρανούσε.
Γεννημένος στις 12 Δεκεμβρίου του 1974 στη Λίμα, έφτιαξε το όνομά του με την Σπόρτινγκ Κριστάλ, όπου κατέκτησε τρία πρωταθλήματα, φτάνοντας και στον τελικό του Κόπα Λιμπερταδόρες και στα 22 πήγε στη Μπόκα Τζούνιορς, όπου είχε συμπαίκτη τον Ντιέγκο Μαραντόνα. Όταν ο Ντιέγκο σου δίνει το παρατσούκλι “ο μικρός μαέστρος” μέσα σε ένα χρόνο και ψηφίζεσαι ως δεύτερος καλύτερος παίκτης της Λατινικής Αμερικής, σημαίνει ότι κάτι κάνεις καλά.
Το επόμενο μεγάλο βήμα ήταν στην Νιούκαστλ το 1998, μεταγραφική επιλογή του Κένι Νταγκλίς, όπου έμελε να γίνει μιια σημαντική φυσιογνωμία στην ιστορία του κλαμπ. Δύο θητείες, 315 γκολ, 78 ασίστ, παίκτης της χρονιάς για τους οπαδούς το 2002, με πολλές γκολάρες.
Η τεταμένη του σχέση στο τέλος του 2004 με τον Μπόμπι Ρόμπσον τον οδήγησε εκτός συλλόγου και στην Άστον Βίλα. Μέσα σε μια χρονιά πάλι πρόλαβε να βγει ο πρώτος της σκόρερ και παίκτης της χρονιάς από οπαδούς, δημοσιογράφους και τους συμπαίκτες του.
Το 2006 απέρριψε την Λίβερπουλ και γύρισε στη Νιούκαστλ, όπου έκατσε δύο ακόμη χρόνια.
Η επιθυμία του να είναι κοντά στην οικογένειά του στο Λονδίνο, τον οδήγησε στην Γούεστ Χαμ, όπου έκατσε ένα χρόνο και έβαλε 4 γκολ.
Εκεί έγινε το μπαμ και τον φέρνει η Λάρισα στην χώρα μας, όπου βρήκε τον παλιό συμπαίκτη του Νίκο Νταμπίζα.
Οι 14 συμμετοχές του συνοδεύτηκαν μόνο με αυτό το γκολ, που με τη σειρά του συνοδεύτηκε από κόκκινη κάρτα.
Ίσως είχε έρθει το πλήρωμα του χρόνου, ίσως όπως λέει και ο ίδιος, έφυγε για οικογενειακούς λόγους, αλλά ο Σολάνο έχει να πει μόνο καλά πράγματα γα το πέρασμά του από την χώρα μας και το πάθος των φιλάθλων.
Παρεμπιπτόντως, ο Σολάνο είχε ελληνικό διαβατήριο μέσω ενός προγόνου (στο Περού δικαιούνται το διαβατήριο μέχρι και την τέταρτη γενιά). Είχε ερευνηθεί κιόλας για απάτη αλλά καθαρίστηκε από τις κατηγορίες
Η επιστροφή στο Νησί για τις Λέστερ και Χαλ ήταν ο επίλογος μιας σπουδαίας καριέρας.
Πέρα από τα εξαιρετικά αγωνιστικά κατορθώματά του, ο Σολάνο θεωρείται ως καλτ ήρωας και για άλλους λόγους.
Όταν μετακόμισε στο ψυχρό και εξαντλητικά αντίθετο με τον ήλιο και τη ζωντάνια της Λατινής Αμερικής, Νιούκαστλ, δεν ήξερε ούτε μια λέξη αγγλικά.
Το πάθος και η κουλτούρα των οπαδών τον ενθουσίασαν και έκαναν την προσαρμογή του πολύ πιο εύκολη. Δεν έμαθε μόνο αγγλικά, αλλά υιοθέτησε και την geordie κουλτούρα του Νιούκαστλ.
Βάλε σε αυτό ότι έφερε μαζί του και έπαιζε στα αποδυτήρια και στα γήπεδα της προπόνησης το όργανο που έμαθε να παίζει πιτσιρικάς, την τρομπέτα του.
Φανταστείτε: ένας νεαρός Περουβιανός ναχρησιμοποιεί την τοπική διάλεκτο και παίζει τα αγαπημένα του κομμάτια σάλσα με την τρομπέτα του στη βορειοανατολική Αγγλία.
Έκανε και μια τοπική μπάντα με άλλους Λατίνους και την ονόμασαν Geordie Latinos.
Ο ίδιος ο Μπομπ Ρόμπσον δυσανασχετούσε που έφερνε την τρομπέτα του στην προπόνηση, αλλά κυρίως για το γεγονός ότι έλειπε πολύ με την Εθνική Περού (95 συμμετοχές, 19 γκολ) και τα ταξίδια επηρέαζαν την απόδοσή του.
Σήμερα είναι προπονητής.
Ένας καλτ παικταράς με σπουδαία καριέρα και από τα μεγαλύτερα ονόματα που αγωνίστηκαν στην χώρα μας, έστω και για λίγο.