Από τους σημαντικότερους ποδοσφαιριστές που έβγαλε ποτέ η Αυστραλία, ο γεννημένος στις 9 Οκτωβρίου του 1975, Μαρκ Βίντουκα, αποτελούσε όσα χρόνια έπαιζε, μία εξαιρετικά αξιόπιστη λύση τόσο στο σκοράρισμα, όσο και στο «ξύλο» που χρειάζεται να παίξει ένας επιθετικός για να ανοίξει το δρόμο για τους συμπαίκτες του.
Ο θηριώδης επιθετικός με Κροατική καταγωγή από τη Μελβούρνη (ο πατέρας του ήταν από την Κροατία, ενώ είναι και ξάδερφος του Λούκα Μόντριτς), ξεκίνησε την καριέρα του από την τοπική ομάδα της Κροάτικης παροικίας της Αυστραλίας, τους Melbourne Knights. Εκεί κατέκτησε ένα πρωτάθλημα, ένα βραβείο καλύτερου παίκτη στην Αυστραλιανή λίγκα, καθώς και το βραβείο του πρώτου σκόρερ. Σε αναγνώριση της μεγάλης του συνεισφοράς, ο σύλλογος ονόμασε «Μαρκ Βίντουκα» την κεντρική θύρα του Knights Stadium, της έδρας της ομάδας.
Μετά από 2 σεζόν στην πρώτη κατηγορία της Αυστραλίας, ήρθε η ώρα για το πέρασμα του Βίντουκα στην Ευρώπη. Πρώτος σταθμός του, προφανώς λόγω της παρουσίας του στους Knights, η Ντιναμό Ζάγκρεμπ, η οποία τότε ονομάζονταν Κροάσια Ζάγκρεμπ, λόγω κάποιων καπρίτσιων του προέδρου της. Ο Αυστραλός είχε απόλυτη επιτυχία στην Κροατία, κερδίζοντας 3 ντάμπλ (ντάξει όχι και πολύ δύσκολο με τη Ντιναμό γενικά), ενώ είχε πολύ καλή παρουσία στις αρκετά καλές ευρωπαϊκές πορείες της ομάδας το 1997 και το 1998.
Το Δεκέμβρη του 1998, ο Βίντουκα πωλήθηκε στη Σέλτικ, έναντι 3.5 εκατομμυρίων λιρών, ωστόσο το ντεμπούτο του δεν έγινε παρά το Φλεβάρη του 1999, λόγω διαμάχης με την πρώην ομάδα του για την καθυστέρηση της καταβολής του ποσού της μεταγραφής. Με τη φανέλα της Σέλτικ σκόραρε συνολικά 35 φορές, κερδίζοντας το League Cup του 2000, χρονιά στην οποία αναδείχτηκε και πρώτος σκόρερ στην Σκωτσέζικη Πρέμιερ Λιγκ.
Μετά από 1,5 χρόνο στη Σέλτικ, είχε έρθει πια η ώρα για τον Βίντουκα να δοκιμάσει την τύχη του και στο ανώτερο επίπεδο ποδοσφαίρου στο νησί, στην Αγγλική Πρέμιερ Λιγκ. Εντάχθηκε στη Λιντς Γιουνάιτεντ το καλοκαίρι του 2000, έναντι 6 εκατομμυρίων λιρών. Στη Λιντς έζησε μεγάλες στιγμές, φτάνοντας μέχρι τα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ το 2001, όπου αποκλείστηκε από τη Βαλένθια του Έκτορ Ραούλ Κούπερ. Ωστόσο, οι δύσκολες στιγμές δεν άργησαν να έρθουν για τα «Παγώνια».
Η αδυναμία της Λίντς να προκριθεί εκ νέου στο Τσάμπιονς Λιγκ τη χρονιά που έφτασε ως τα ημιτελικά, έφεραν στην επιφάνεια τα ήδη υπάρχοντα οικονομικά προβλήματα στην ομάδα, η οποία άρχισε την εκποίηση του έμψυχου δυναμικού της, για να αποφύγει τη χρεοκοπία. Ο Βίντουκα παρέμεινε στην ομάδα μέχρι τον υποβιβασμό της από την Πρέμιερ το 2004, όταν και πωλήθηκε τελικά κι ο ίδιος, έναντι περίπου 4 εκατομμυρίων λιρών στη Μίντλεσμπρο. Συνολικά, με τη φανέλα της Λίντς αγωνίστηκε σε 166 παιχνίδια, σκοράροντας 72 φορές.
Στη Μίντλεσμπρο ο Βίντουκα έκανε επίσης πολύ καλά παιχνίδια, φτάνοντας μέχρι και τον τελικό του κυπέλλου ΟΥΕΦΑ το 2006, όπου ηττήθηκε από τη Σεβίλλη. Παρά τα προβλήματα τραυματισμών που είχε εκεί, ο Βίντουκα σκόραρε αρκετά και στη Μίντλεσμπρο, κερδίζοντας την απόλυτη εμπιστοσύνη του Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ. Παρόλα αυτά, όταν ολοκληρώθηκε το συμβόλαιό του, μένοντας ελεύθερος αποφάσισε να ενταχθεί στη μισητή αντίπαλο Νιούκαστλ.
Στο Νιούκαστλ έφτασε όντας ένα από τα σημαντικότερα αποκτήματα της ομάδας στην προσπάθειά της να σταθεροποιηθεί στα υψηλότερα κλιμάκια του αγγλικού ποδοσφαίρου. Η κακοδιαχείριση όμως της ομάδας, καθώς και τα αρκετά προβλήματα τραυματισμού που αντιμετώπισε, δεν του επέτρεψαν να φτάσει εκεί που πιθανώς θα μπορούσε και τελικά αποτέλεσε μέλος της ομάδας που υποβιβάστηκε το 2009. Συνολικά σε δύο σεζόν στους «Ανθρακωρύχους», αγωνίστηκε σε 40 παιχνίδια, σκοράροντας μόνο 7 φορές.
Η Νιούκαστλ ήταν κι ο τελευταίος σταθμός στην επαγγελματική καριέρα του Βίντουκα, ο οποίος βέβαια αποτέλεσε και για 13 χρόνια (1994-2007) βασικό στέλεχος της εθνικής Αυστραλίας, οδηγώντας μάλιστα τα «Καγκουρό» ως αρχηγός στην καλύτερη πορεία τους στην ιστορία των Παγκοσμίων Κυπέλλων, όταν έφτασε στη φάση των 16 στο Μουντιάλ της Γερμανίας το 2006.
Συνολικά, μπορεί να πει κανείς πολλά για τη σημαντικότητα του Βίντουκα στο ποδόσφαιρο της Αυστραλίας. Ο Βίντουκα, ο Κιούελ, ο Κάχιλ και διάφοροι άλλοι ήταν αυτοί που άνοιξαν το δρόμο για τους νεώτερους για να ασχοληθούν με το ποδόσφαιρο στη χώρα, πράγμα για το οποίο αδιαμφισβήτητα ο κόσμος θα τους θυμάται πάντοτε.
Χρόνια πολλά θωρηκτό!
