Σήμερα, το μενού νοσταλγίας έχει μια βουτιά στα δύσκολα χρόνια του ΠΑΟΚ, πολύ πριν τον Ιβάν Σαββίδη, τις επιτυχίες και τους τίτλους, την εποχή που η ομάδα διοικούνταν από τον Γιάννη Γούμενο, μια εποχή που χαρακτηρίζεται από πολλούς «πέτρινα χρόνια», με οικονομικά ανοίγματα, προσφυγές, τιμωρίες και αποκλεισμούς από την Ευρώπη λόγω χρεών, καταλήψεις στα γραφεία της ΠΑΕ ΠΑΟΚ κι άλλα περιστατικά που μένουν ζωντανά μέχρι σήμερα στη μνήμη μας.
Μεταφερόμαστε λοιπόν στο Σεπτέμβριο του 2005. Κάποια αρνητικά αποτελέσματα στην αρχή του πρωταθλήματος της σεζόν 2005-06 και – κυρίως- η αναιμική εμφάνιση και το κακό αποτέλεσμα (1-1 στην Τούμπα), στον πρώτο αγώνα εναντίον της Μέταλουργκ Ντόνετσκ για την πρόκριση στους ομίλους του τότε Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ, είχαν φέρει το Νίκο Καραγεωργίου στην έξοδο και ο ΠΑΟΚ αναζητούσε τον προπονητή που θα έσωζε τη χρονιά.
Ο Γιάννης Γούμενος παίρνει τότε την απόφαση να φέρει ένα μεγάλο όνομα να προπονήσει την ομάδα του ΠΑΟΚ. O εκλεκτός ήταν ο μεγάλος Λόταρ Ματέους, ο εμβληματικός επί χρόνια αρχηγός της Μπάγιερν Μονάχου και πρωταθλητής κόσμου με τη Γερμανία το 1990, ο οποίος, μετά την απόσυρσή του το 2000 από την ενεργό δράση, ασχολούνταν με την προπονητική, έχοντας διατελέσει ως τότε προπονητής στη Ραπίντ Βιένης, την Παρτιζάν, αλλά και εκλέκτορας της Εθνικής Ουγγαρίας.
Το πρόβλημα βέβαια ήταν πως ο Ματέους, όντας πολύ μεγάλο όνομα, αξίωνε ένα σεβαστό ποσό ως αποδοχές στο συμβόλαιο και τα χρήματα στον ΠΑΟΚ του Γιάννη Γούμενου ήταν, για να το θέσουμε κομψά, μια έννοια σχετική, ως προς το τελικό ποσό και τον τελικό χρόνο πληρωμής. Σε κάθε περίπτωση, τα ρεπορτάζ της εποχής αναφέρουν πως ο Γερμανός αξίωνε ένα ποσό περί τις 600 χιλιάδες Ευρώ ετησίως, τα οποία προτίθετο να πληρώσει ο βασικός χορηγός της ομάδας εκείνη τη χρονιά.
Κατά τα τέλη Σεπτεμβρίου, οι πληροφορίες αναφέρουν πως οι δύο πλευρές ήρθαν σε προφορική συμφωνία και διαβάζουμε σε ρεπορτάζ της εποχής πως ο Ματέους θα έρχονταν αρχικά να παρακολουθήσει το ΠΑΟΚ – Αιγάλεω εκείνης της Κυριακής στην Τούμπα, ενώ δε θα αναλάμβανε ούτε και στο ματς με τους Ουκρανούς της Μέταλουργκ, υπό το φόβο μη «χρεωθεί» ο Γερμανός έναν ενδεχόμενο αποκλεισμό από την Ευρώπη.
Τελικά, ούτε αποκλείστηκε από την Ευρώπη ο ΠΑΟΚ, ούτε χρεώθηκε τίποτα ο Γερμανός, αφού απλά δεν πάτησε ποτέ στη Θεσσαλονίκη. Μερικές ημέρες αργότερα, ξεκίνησαν τα ρεπορτάζ για «μαύρα σύννεφα» στη συμφωνία και τελικά ο μάνατζερ του Ματέους απέστειλε επιστολή στην ΠΑΕ ΠΑΟΚ ότι ευχαριστεί για το ενδιαφέρον της ομάδας, αλλά ο Γερμανός δε θα αναλάβει την τεχνική ηγεσία. Ο ΠΑΟΚ τότε πέρασε στην αντεπίθεση, κατηγορώντας τον Ματέους για αντιεπαγγελματική συμπεριφορά, προαναγγέλοντας μάλιστα και συνέντευξη τύπου, όπου θα δημοσιοποιούνταν η αλληλογραφία της ομάδας με τον υποψήφιο τεχνικό.
Να με συμπαθάτε, όσο κι αν έψαξα, δε βρήκα κάπου υλικό από την εν λόγω συνέντευξη, η οποία τελικώς μάλλον και να έγινε, ξεχάστηκε γρήγορα, αφού ο ΠΑΟΚ, με τον Γιώργο Κωστίκο στον πάγκο του, κατάφερε να προκριθεί στον δεύτερο αγώνα με τη Μέταλουργκ (2-2 στο Ντόνετσκ) και να παίξει στους ομίλους του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ, οπότε ποιος θυμάται τον Γερμαναρά, δεν πάει να βάλει καμιά κάλτσα με το πέδιλο;
Τελικά ο ΠΑΟΚ κράτησε τον Γιώργο Κωστίκο μερικούς ακόμη μήνες, πριν έρθει μια πολύ συμπαθής και καλτ φιγούρα να κάτσει στον πάγκο του, ο Ίλιε Ντουμιτρέσκου, ενώ ο Ματέους το πάλεψε μερικά ακόμη χρόνια με την προπονητική, μέχρι που μάλλον πήρε απόφαση ότι δεν είναι το ίδιο καλός σε αυτό, όσο ήταν όσο έπαιζε, και το γύρισε εξ ολοκλήρου στον τηλεσχολιασμό. Στο μεταξύ έχει κάνει 5 γάμους, 4 παιδιά και όσο να πεις, συνεχίζει να είναι απασχολημένος με διάφορα.
Δε τον είδαμε ποτέ τελικά στα μέρη μας, αφήνοντάς μας όμως παρακαταθήκη ακόμη μία «σίγουρη κλεισμένη» ιστορία, όπως παρουσιάζονταν από τα μέσα της Θεσσαλονίκης, η οποία πήγε κουβά. Τι ωραία χρόνια.